|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر به چشمش میگوید که باید خواب را کنار بگذارد و از دل خرابش بویی به مشام برساند. او اشاره میکند که با وجود غرق شدن در آتش، این واقعیت را باید به آب ببرد و از آن بگذرد. به طور کلی، شاعر به تلاش برای رهایی از درد و رنجها و یافتن آرامش اشاره میکند.
هوش مصنوعی: به چشمانت گفتم که باید خواب را کنار بگذاری و بویی از دل و دنیای خراب و آشفتهام بگیری.
هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به وضعیتی اشاره میکند که در آن تحت تأثیر احساسات یا مشکلات شدید قرار دارد و به نوعی در آتش اندوه یا دشواریها غرق شده است. او به این نکته اشاره میکند که برای حل این بحران یا عبور از آن، نیاز به روشی کاملاً متفاوت دارد، انگار که باید آن را با آب—به مثابه عنصر آرامش و صلح—مدیریت کند. در واقع، او به این نتیجه میرسد که باید با روشهای نرم و ملایمتر به حل مسائل خود بپردازد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.