قومی که در فنا به دل یکدگر زیند
روزی هزار بار بمیرند و بر زیند
هر لحظهشان ز هجر به دردی دگر کشند
تا هر نفس ز وصل به جانی دگر زیند
در راه نه به بال و پر خویشتن پرند
در عشق نه به جان و دل مختصر زیند
مانند گوی در خم چوگان حکم او
در خاک راه مانده و بی پا و سر زیند
از زندگی خویش بمیرند همچو شمع
پس همچو شمع زندهٔ بی خواب و خور زیند
عود و شکر چگونه بسوزند وقت سوز
ایشان درین طریق چو عود و شکر زیند
چون ذرهٔ هوا سر و پا جمله گم کنند
گر در هوای او نفسی بی خطر زیند
فانی شوند و باقی مطلق شوند باز
وانگه ازین دو پرده برون پردهدر زیند
چون زندگی ز مردگی خویش یافتند
چون مردهتر شوند بسی زندهتر زیند
خورشید وحدتند ولی در مقام فقر
در پیش ذرهای همه دریوزهگر زیند
چون آفتاب اگرچه بلندند در صفت
چون سایهٔ فتادهٔ از در بدر زیند
چون با خبر شوند ز یک موی زلف دوست
چون موی از وجود و عدم بی خبر زیند
ذرات جملهشان همه چشم است و گوش هم
ویشان بر آستان ادب کور و کر زیند
عطار چون ز سایهٔ ایشان برد حیات
ایشان ز لطف بر سر او سایهور زیند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به وصف حال قوم و افرادی میپردازد که در عشق و وابستگی به یکدیگر زندگی میکنند و در واقع در این مسیر، زندگی و مرگ را پیوسته تجربه میکنند. این افراد به شدت تحت تأثیر عشق قرار دارند و حتی در بزرگترین دردهها و فراقها، با عشق و شوق زندگی میکنند. آنها مانند شمع از زندگی خود جان میدهند، اما همواره در حال زنده بودن هستند و از آنچه در وجودشان میگذرد، بیخبرند. عشق آنها باعث میشود به نوعی در زندگی و مرگ غرق شوند و هر لحظه جان و زندگی جدیدی را تجربه کنند. به طور کلی، این شعر تمثیلی از عشق و فراق و وصف حال عاشقان است که در جهانی از ناشناختگی و وابستگی به عشق زندگی میکنند.
هوش مصنوعی: مردمی که در عشق و اتحاد با یکدیگر زندگی میکنند، میتوانند هزاران بار در روز بمییرند و دوباره زنده شوند.
هوش مصنوعی: هر لحظه آنها به دلیل جدایی، درد جدیدی را تجربه میکنند و همچنین هر نفس که از وصال و دوستی میکشند، موجب حیات و زندگی جدیدی برای آنها میشود.
هوش مصنوعی: در مسیر عشق، نه با بال و پر شخصی خود، بلکه با تمام وجود باید پرواز کرد و در عشق، نه با جان و دل کمارزش، بلکه با تمام احساس زندگی کرد.
هوش مصنوعی: همچون گوی در بازی چوگان، فرمان و ارادهاش در خاک رها شده و بدون هدفی مشخص زندگی میکند.
هوش مصنوعی: افرادی که مانند شمع زندگی میکنند، باید از زندگی خود بگذرند و همچون شمع، در زمانی که بیدار و بیخواب هستند، زندگی کنند.
هوش مصنوعی: عود و شکر چگونه میسوزند در زمانی که سوزشان در این مسیر است و چنانکه عود و شکر میزیند؟ این جمله اشاره دارد به اینکه چگونه بوی خوش و عطر عود و شکر در هنگام سوختن، در فضای اطراف پخش میشود و به نوعی، این حالت را با مسیری که در آن قرار داریم مقایسه میکند.
هوش مصنوعی: وقتی ذرات هوا تمام وجود خود را در یک جا متمرکز کنند، اگر کسی در فضایی که او را دوست دارد بیخطر نفس بکشد، میتواند به راحتی زندگی کند.
هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که انسانها باید از دنیای مادی و فانی رها شوند و به مرتبهای از وجود برسند که ابدی و جاودان شوند. پس از آن، آنها از محدودیتها و پردههای دنیوی فراتر میروند و به حقیقتی عمیقتر و بالاتر دست مییابند.
هوش مصنوعی: زندگی وقتی که از مردگی خود آگاه شد، به نوعی بیشتر از قبل زنده میشود، هرچند که به نظر میآید از مردگی نزدیکتر شده است.
هوش مصنوعی: خورشید، نماد وحدت و یگانگی است، اما در عالم فقر و نیاز، حتی ذرات کوچک نیز به آن بهچشم خواهش و نیاز نگاه میکنند.
هوش مصنوعی: اگرچه خورشید در ویژگیها و صفاتش بلند و عظیم است، اما مانند سایهای که بر روی زمین افتاده، در زندگی، در بعد و جنبهها، با تواضع و فروتنی زندگی میکند.
هوش مصنوعی: وقتی که خبر از یک موی زلف محبوب ببرند، مانند کسانی که از وجود و عدم بیخبرند زندگی میکنند.
هوش مصنوعی: تمام اجزای وجودشان مانند چشمی و گوشی هستند و آنها با حالت فروتنی و ادب به طور ناچار در سکوت و خاموشی زندگی میکنند.
هوش مصنوعی: عطار، زمانی که از زیر سایه آنها خارج شد، حیات آنها به خاطر لطفی که دارد، بر سر او سایه میافکند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
میخواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.