لوح چو سیمت خطی چو قیر بر آورد
تا دلم از خط تو نفیر بر آورد
لعل تو میخورد خون سوختهٔ من
تا خطت آن خون کنون ز شیر بر آورد
گرچه دلم در کشید روی چه مقصود
خط تو چون مویش از خمیر بر آورد
چشم تو یارب ز هر که روی تو خواهد
آنچه هلاکت به زخم تیر بر آورد
دشمن آیینهام اگرچه بود راست
کو به دروغی تو را نظیر بر آورد
در صفتت رفت و روب کرد بسی دل
لاجرم آن گرد از ضمیر بر آورد
تا که سر رزمهٔ جمال گشادی
رشک دمار از مه منیر بر آورد
اطلس روی تو عکس بر فلک انداخت
چهرهٔ خورشید چون ز زیر برآورد
صبح رخت تا ز جیب حسن برآمد
تا به ابد پای شب ز قیر بر آورد
عقل مگر سر کشید از سر زلفت
سر به فسونهای دلپذیر بر آورد
زلف تو خود عقل را ببست به مویی
گرد همه عالمش اسیر بر آورد
عقل بسی گرد وصف لعل تو میگشت
تا که سخنهای جایگیر بر آورد
بخت جوان لب تو در دهنش کرد
هر نفسی را که عقل پیر بر آورد
بی لب تو دل نداشت صبر زمانی
جان به لب از حلق ناگزیر بر آورد
چون ننوازی مرا چو چنگ که عطار
هر نفسی نالهای چو زیر بر آورد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی و جذابیت معشوق میپردازد و احساسات عاشقانه را به تصویر میکشد. شاعر از خط و نگار معشوق سخن میگوید و به تأثیرات عمیق آن بر دل و جان خود اشاره میکند. او از شدت عشق و دلتنگیاش میگوید و تشبیههای زیبایی برای توصیف معشوق دارد. همچنین، از جنبههای عقل و جنون ناشی از عشق یاد می کند و به وابستگی عمیق خود به معشوق میپردازد. در نهایت، شاعر با لحنی زیبا و لطیف، درد و شوق خود را در لحظاتی که از معشوق دور است، ابراز میکند.
هوش مصنوعی: وقتی لوح (صفحه) مانند نقرهی روشن میشود، خطی مانند قیر بر آن نقش میبندد، و این باعث میشود که احساسم نسبت به تو به شدت بروز کند.
هوش مصنوعی: لبهای تو مانند جواهری درخشان، جان مرا میمکند، تا آنکه نشانهاش، شیرینی و زیبایی بروز کند.
هوش مصنوعی: هرچند که دل من به دنبال هدف توست، اما زیبایی و لطافت خط تو مانند مویی است که از خمیر بیرون آمده است.
هوش مصنوعی: ای کاش چشمان تو، یابا، از هر کسی که آرزوی دیدن تو را دارد، محافظت کند؛ چرا که این آرزوها گاهی به شدت آسیبزننده و خطرناک هستند.
هوش مصنوعی: دشمن من مانند آینه است، اگرچه در واقعیت وجود دارد، اما این دشمن به خاطر دورغهایت به من شبیه نیست.
هوش مصنوعی: در تو صفات و ویژگیهایی وجود دارد که بسیاری از دلها را به خود مشغول کرده و از دلهای پشیمان و غمگین دور کرده است.
هوش مصنوعی: زمانی که زیباییات را به نمایش میگذاری، موجب میشوی که زیبایی ماه نیز تحتالشعاع قرار گیرد و حسادت را برانگیزد.
هوش مصنوعی: رنگ و روی زیبا و درخشان تو، همچون تصویری از آفتاب بر آسمان تابید و هرگاه که برمیخیزی، چهرهات نورانی میشود.
هوش مصنوعی: صبح هنگامی که زیبایی حسن از جیب بیرون آمد، تا ابد پای شب را از سیاهی قیر برمیدارد.
هوش مصنوعی: عقل وقتی که تحت تأثیر زیبایی و جذابیت موی تو قرار میگیرد، از خود بیخود میشود و به دام فریبهای دلانگیز میافتد.
هوش مصنوعی: زلف تو به قدری جذاب و نافذ است که عقل را به بند کشیده و همه جهان را تحت تاثیر خود قرار داده است.
هوش مصنوعی: عقل به شدت دنبال توصیف زیباییهای تو بود و در نهایت توانست سخنان مناسبی را پیدا کند.
هوش مصنوعی: خوش شانسی جوان باعث شد که لبهای تو را در دهانش بچشند، هر زمانی که عقل و تدبیر پیر به کار آمد.
هوش مصنوعی: بی لب تو، دل نمیتوانست صبر کند و جان به لب میرسید و ناگزیر از گلو خارج میشد.
هوش مصنوعی: وقتی که به من توجه نکنید و مرا نوازش نکنید، مانند چنگی که صدایش را درنیاورد، من هم هر لحظه فقط نالهای عمیق و غمانگیز از درونم برمیآورم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
میخواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.