هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر از حال خود سخن میگوید و توضیح میدهد که چرا از احساساتش صحبت نمیکند. او میگوید که با وجود لبخند ظاهریاش، درونش پر از درد و رنج است و این حالت برای دیگران هم قابل مشاهده است. به عبارتی، در حالی که ظاهرش خوشحال به نظر میرسد، دلش پر از غم و اندوه است.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر از حال خود سخن میگوید و توضیح میدهد که چرا از احساساتش صحبت نمیکند. او میگوید که با وجود لبخند ظاهریاش، درونش پر از درد و رنج است و این حالت برای دیگران هم قابل مشاهده است. به عبارتی، در حالی که ظاهرش خوشحال به نظر میرسد، دلش پر از غم و اندوه است.
هوش مصنوعی: من نمیگویم که حال و روزم چگونه است یا اینکه از تو چه دردهایی بر دلم افزوده شده است.
هوش مصنوعی: هر کسی که من را با این لبخند میبیند، به خوبی میداند که در درون من چه دل پر از غمی وجود دارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
جایی که گذرگاه دل محزونست
آن جا دو هزار نیزه بالا خون ست
لیلی صفتان ز حال ما بیخبرند
مجنون داند که حال مجنون چونست
چیزی که دویست و بیست صد افزونست
یک نیمۀ او هجده بود این چونست ؟
این آن داند که از خرد قارونست
نی دانش نا اهل و خسان دونست
تافتنه دلم بر آن لب میگونست
صبرم کم و عشق هر زمان افزونست
گویند برون فتاد رازت چونست
چون راز درون بود که دل بیرونست
چون همت تو به حال من مقرونست
امید مرا به بخت روز افزونست
سمجم همه پر نعمت گوناگونست
زین بیش شود آنچه مرا اکنونست
شبها ز فراق تو دلم پر خونست
وز بیخوابی دو دیده بر گردونست
چون روز آید زبان حالم گوید
کای بر در بامداد حالست چونست
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.