|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به زیبایی و دلربایی معشوق اشاره میکند. او میگوید که موی معشوق به رنگ عنبر و لبهای او همچون نهالی از عسل و شکر است. همچنین، به گلهایی اشاره میکند که در باغ، به خاطر زیبایی او میرویند اما در مدت کوتاهی پژمرده میشوند. در نهایت، تصویر جذابی از عشق و زیبایی را به تصویر میکشد.
هوش مصنوعی: موهای تو مانند عطر خوشبوی عنبر هستند که اگر لمس شوند، زیبایی و جذابیت تو را بیشتر میکنند. لبهای تو هم مانند درختی از عسل و شکر، شیرینی و لذت را به ارمغان میآورند.
هوش مصنوعی: این بیت به زیبایی و عدم ماندگاری گلها اشاره دارد. بیان میکند که چه کسی میتواند با چهره زیبای تو در باغ بیاید و سپس در چند روز بعد خود را از بین ببرد. به نوعی این شعر بر لحظههای زودگذر زیبایی تأکید میکند و نشان میدهد که زیباییها مدت زیادی در دسترس نیستند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
با دام تو گاه غمزه لشگر شکند
یاقوت تو گاه بوسه شکر شکند
بهتر خرد آن ترا که بهتر شکند
گوهر بخرد هرآنکه گوهر شکند
آن کودک لشکری که لشکر شکند
دایم دل ما چو قلب کافر شکند
محبوب که تازیانه در سر شکند
به زانکه ببیند و عنان برشکند
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.