هوش مصنوعی: این شعر به بیان احساسات عمیق شاعر درباره فراق و اندوه ناشی از آن میپردازد. شاعر به این میاندیشد که هر شبی که به روزی منتهی نشود، نوعی هدر دادن عمر است. با وجود تمامی دردها و مصیبتهایی که تجربه میکند، همچنان دلشکسته و ماتم زده به یاد معشوق خود است.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بیان احساسات عمیق شاعر درباره فراق و اندوه ناشی از آن میپردازد. شاعر به این میاندیشد که هر شبی که به روزی منتهی نشود، نوعی هدر دادن عمر است. با وجود تمامی دردها و مصیبتهایی که تجربه میکند، همچنان دلشکسته و ماتم زده به یاد معشوق خود است.
هوش مصنوعی: هر شب تاریکی که به روشنایی نمیرسد، در واقع به حساب عمر من ثبت میشود.
هوش مصنوعی: با وجود تمام اندوهی که بر اثر جداییاش دارم، حتی اگر هزاران درد و رنج دیگر پیش بیاید، هنوز هم به یاد او هستم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ای صافی دعوی ترا معنی دُرْد
فردا به قیامت این عمل خواهی بُرد
شرمت بادا اگر چنین خواهی زیست
ننگت بادا اگر چنان خواهی مُرد
دل برد و مرا نیز به مردم نشمرد
گفتار چه سودست چو ورغ آب ببرد
رو گرد سراپرده اسرار مگرد
کوشش چه کنی که نیستی مرد نبرد
مردی باید زهر دو عالم شده فرد
کو جرعه درد دوستان داند خورد
گویند به هر درد بود صابر مرد
تا کی خورم اندوه و غم و حسرت و درد
تا کی ز فراق دوست فریاد کنم
در فرقت دوست صبر نتوانم کرد
گر من روزی ز خدمتت گشتم فرد
صد راه دلم از تو پشیمانی خورد
جانا به یکی گناه از بنده مگرد
من آدمیام گنه نخست آدم کرد
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.