|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات از شخصی سخن میگوید که به او بیاحترامی و جفا میکند. او تصمیم میگیرد که از این فرد دوری کند چون او را نادان و بیخود میداند. همچنین اشاره میکند که اگر این فرد به او دشنام بدهد، مهم نیست چون او از نژادی ناپسند و نادرست است. در واقع، شاعر به نادرستی و بیاحترامی این شخص واکنش نشان میدهد و او را شایسته پاسخگویی نمیداند.
هوش مصنوعی: من از کسی که سرد و بیرحم با من صحبت کرد، دوری کردم؛ زیرا او فردی نادان و خطرناکی مانند عقرب است.
هوش مصنوعی: اگر کسی به خاطر نادانیاش در تمام طول عمر به من ناسزا میگوید، چه میتوانم بکنم، هرچند که این شخص از خویشاوندان من است؟
هوش مصنوعی: هر چیزی که در نسل علی و از خون اوست، تا زمانی که از حرمت و احترام او دور باشد، ناپاک و بیارزش است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.