هوش مصنوعی: شاعر به سعد دین اشاره میکند که پیراهنی به او داده است. این پیراهن به قدری زیباست که هر کسی با دیدن آن حیرتزده میشود. اما به خاطر فرسودگیاش، وقتی آن را میپوشد، بدن مرد به نوعی عریان به نظر میرسد. هر جا که آسیب و مشکل پیدا کرده، احساس میکند این پیراهن به اندازه بدنش به او فشار میآورد.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر به سعد دین اشاره میکند که پیراهنی به او داده است. این پیراهن به قدری زیباست که هر کسی با دیدن آن حیرتزده میشود. اما به خاطر فرسودگیاش، وقتی آن را میپوشد، بدن مرد به نوعی عریان به نظر میرسد. هر جا که آسیب و مشکل پیدا کرده، احساس میکند این پیراهن به اندازه بدنش به او فشار میآورد.
هوش مصنوعی: به من لباس خوشبختی و دین داده است که با دیدن آن، چشمانت پر از حیرت و شگفتی شده است.
هوش مصنوعی: زمانی که او لباس پوشید، به دلیل فرسودگی و کهنگی آن، بدن مرد به طور عریان نمایان شد.
هوش مصنوعی: هر جا که دچار مشکلات و چالشهایی شدی، به اندازهای که توانستهای، متوجه و مراقب خودت باش.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
زبازوش پیکان چو پران شدی
همه در دل سنگ و سندان شدی
کجا گوی در زخم چوگان شدی
تکاورش چون مرغ پَرّان شدی
چو سوی کف دست گردان شدی
شبانه ز بیننده پنهان شدی
وز آنجا دگر سوی ایوان شدی
چو سرو خرامان به بستان شدی
ز گلنار منقل چو بستان شدی
به بستان بسی مرغ بریان شدی
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.