ای شاه چو آسمان کمان داری تو
وز تیر ستارهٔ روان داری تو
نشکفت که شاهی و جهان داری تو
تا دست زده در آسمان داری تو
|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
ای شاه چو آسمان کمان داری تو
وز تیر ستارهٔ روان داری تو
نشکفت که شاهی و جهان داری تو
تا دست زده در آسمان داری تو
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به ستودن ویژگی‌های شاه می‌پردازد و او را به عنوان کسی معرفی می‌کند که مانند آسمان کمان دارد و ستاره‌ها همچون تیرهایی از او می‌رانند. شاعر به عظمت و قدرت شاه اشاره می‌کند و می‌گوید که او با دست خود به آسمان دست می‌زند، که نشان‌دهنده جایگاه رفیع او در جهان است.
هوش مصنوعی: ای پادشاه، تو مانند آسمان ابهت و عظمت داری و همچون ستاره‌هایی که در آسمان در حال حرکت هستند، قدرت و تأثیرگذاری‌ات نمایان است.
هوش مصنوعی: تا زمانی که در اوج هستی و برتری، این امکان وجود دارد که چیزی در دستانت باشد، اما هنوز به کمال و شکوفایی نرسیده‌ای.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
چون حسن و جمال جاودان داری تو
شور دل و شیرینی جان داری تو
چون این داری و جای آن داری تو
بس سرگردان که در جهان داری تو
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.