هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر شب را توصیف می‌کند و آن را به گونه‌ای منفی و تیره توصیف می‌کند. شب را از روز هم غم‌انگیزتر و تاریک‌تر می‌داند و به نظر می‌رسد که این شب هیچ نشانی از سپیده‌دم یا روشنی ندارد. به طور کلی، شاعر احساس ناامیدی و غم را در این شب به تصویر می‌کشد.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر شب را توصیف می‌کند و آن را به گونه‌ای منفی و تیره توصیف می‌کند. شب را از روز هم غم‌انگیزتر و تاریک‌تر می‌داند و به نظر می‌رسد که این شب هیچ نشانی از سپیده‌دم یا روشنی ندارد. به طور کلی، شاعر احساس ناامیدی و غم را در این شب به تصویر می‌کشد.
هوش مصنوعی: ای شب، تو از روزها بیشتر به انتظار می‌مانی، تاریکی‌ات نسبت به زلف محبوبی این‌قدر عمیق است.
هوش مصنوعی: ای شب! تو یادآور روزها هستی، اما گویی هیچ نشانه‌ای از سپیده‌دم نداری.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.