گر حاجب و چاوش تو ای ناصر دین
برکشور روم و چین گشایند کمین
فغفور از آن بترسد و قیصر از این
این والی روم گردد آن شحنهٔ چین
|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
گر حاجب و چاوش تو ای ناصر دین
برکشور روم و چین گشایند کمین
فغفور از آن بترسد و قیصر از این
این والی روم گردد آن شحنهٔ چین
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این بیت بیانگر قدرت و نفوذ ناصر الدین در دنیای آن زمان است. شاعر می‌گوید اگر ناصر الدین، به عنوان یک سردار و حاکم در کشور خود، قوی و مؤثر عمل کند، ترس و وحشتی در دل حکام بزرگ مانند فغفور (از چین) و قیصر (از روم) به وجود می‌آورد. در نتیجه، او با این قدرت می‌تواند سرنوشت کشورها را تغییر دهد و از حکمران روم، به شحنه چین تبدیل شود.
هوش مصنوعی: اگر نگهبان و پیشکار تو، ای ناصر دین، بر کشور روم و چین به مبارزه برخیزند، کمینگاه‌ها را خواهند گشود.
هوش مصنوعی: دولت‌مندان بزرگ مانند فغفور و قیصر از قدرت و تأثیر این والی روم که فرمانروای چین است، در هراس هستند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
باید که تو اینقدر بدانی بیقین
کان کو چو تویی برآرد از خاک زمین
ناخواسته داد آنچه بایست همه
ناگفته دهد هر آنچه آید پس از این
در راه یگانگی نَه کفرست و نَه دین
یک گام ز خود برون نِه و راه ببین
ای جان جهان تو راه اسلام گزین
با مار سیه نشین و با ما منشین
از کفر کشد زریر شیبانی کین
آباد کند زریر شیبانی دین
بر چرخ نهد زریر شیبانی زین
این مرتبت زریر شیبانی بین
قومی متحیّرند در کویِ یقین
قومی به گمان فتاده اندر رهِ دین
ناگاه، منادیی بر آید ز کمین
کای بی‌خبران! راه نه آن است، نه این!
مردان سازند جای در خانه زین
باشند زنان خانه نشین همچو نگین
بر عکس بود کار من بی دل و دین
در خانه زین زن و منم خانه نشین
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.