|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به احساسات عمیق و عاطفی اشاره دارد. گوینده از خون روانی که از دل می‌جوشد، و زیبایی درختان ارغوان صحبت می‌کند. هر خار، نمادی از درد و رنج است و با وجود این دردها، عشق در دل او همچنان وجود دارد و سنگین است. به طور کلی، شعر رابطه پیچیده‌ای میان عشق، درد و زیبایی را به تصویر می‌کشد.
هوش مصنوعی: تا زمانی که احساسات و عواطف در دل زنده و جاری باشد، زندگی همچنان پر از زیبایی و شادابی است. این جنگل سرشار از گل‌های ارغوانی از دل آن احساسات سرچشمه می‌گیرد.
هوش مصنوعی: در هر جای سینه که اشاره‌ای به درد عشق وجود داشت، نشانه‌هایی از آن دیده می‌شود، اما با وجود تمام این عشق، دل همچنان در حال غمگینی و ناراحتی است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.