گنجور

 
اهلی شیرازی

خوش آنکه گشاد چشم و دل سوی کسی

آشفته دل است از غم موی کسی

چون نیست گزیرش ز غمی هر که بود

باری غم دل به شادی روی کسی

 
sunny dark_mode