|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به این موضوع می‌پردازد که انسان همیشه به چیزی تعلق دارد و بت پرستی به معنای پرستش حقیقتی غیر از واقعیت است. شاعر اشاره می‌کند که بت، در واقع آینه‌ای است که نمایانگر دوست و حقیقتی بالاتر است. او در نهایت می‌گوید که او به دوست (حقیقت) سجده می‌کند و در اینجا آینه (بت) چه معنایی دارد. به نوعی، این شعر دعوت به شناخت عمیق‌تر از حقیقت و پرستش آن است.
هوش مصنوعی: انسانی که تمام عمرش را به پرستش بت‌ها سپری کرده، باید یک بار در زندگی‌اش دقت کند که سرانجام این پرستش به چه چیزی برمی‌گردد و به چه معناست.
هوش مصنوعی: بت به عنوان یک آینه، نمایانگر چهره محبوب من است. من در برابر دوست به سجده درمی‌آیم، اما آیا آینه چیست؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.