|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به تمثیل دو موجود اشاره دارد: گلبن خوب که نماد انسان و خوبی است و خار که نماد مشکلات و مزاحمت‌ها. شاعر به ما هشدار می‌دهد که نباید از وجود این خار غافل شویم، حتی اگر گلابی به دل نزدیم. او می‌گوید که اگر خار به گلبن نزدیک شود، باید از او جدا شد و به دنبال خوبی‌ها رفت. به عبارت دیگر، باید مراقب دشمنان و موانع در مسیر خود باشیم و از آنها فاصله بگیریم.
هوش مصنوعی: اگر کسی مانند سگ به تو وابسته و وفادار شد، هرگز او را نادیده نگیر، حتی اگر در دل تو احساسات متفاوتی نسبت به او وجود داشته باشد.
هوش مصنوعی: تو گل زیبایی و او خار راهم است. وقتی که دستش به دامن تو رسید، از او جدا شو.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
منت که رسیدیم بکام دل ازو
حل گشت بما جهان جهان مشکل ازو
بنگر که چه سهو کرده باشیم همه
معشوق چنین بما و ما غافل ازو
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.