گنجور

 
 
 
ابن حسام خوسفی

ای قامت دلکش تو سرمایه سرو

سبز است لباس تو چو پیرایه سرو

مهتاب شبی چه خوش بود بر لب جوی

تنها من و تو نشسته در سایه سرو

مشابه‌یابی بر اساس وزن و قافیه