|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف عشق و زیبایی معشوق می‌پردازد. شاعر از زیبایی لبان و خط معشوقش یاد می‌کند و می‌گوید که احساساتش تنها به عشق و جدایی مرتبط است. نه از عتاب آن دل‌تنگ است و نه از لطف و بخشش او انتظار دارد. این ابیات نشان‌دهنده‌ی عاطفه عمیق و عاشقانه شاعر نسبت به معشوقش هستند.
هوش مصنوعی: دختری با لبانی همچون شکر و دهانی شیرین، با ظاهری زیبا و چهره‌ای دلنشین، که خطی زیبا بر پیشانی‌اش افتاده است. این زیبایی و خوشی او همچون عطر مشک است که همگان را مجذوب خود می‌کند.
هوش مصنوعی: هیچ‌کس به جز تو باعث ترس و نگرانی ما نیست و نه امیدی برای دریافت محبت و نعمت از کسی دیگر داریم. ما تنها در فراق و وصال تو زندگی می‌کنیم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ای کرده نهان ز سایلت خوان عطا
دریوزه احسان و تمنای عطا
چون هست دلت به مرکز عدل محیط
زان صورت حیف را خطی خواند خطا
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.