بر مست خود به پیری و عمر تبه ببخش
موی سفید بین و بروی سیه ببخش
یکبار خود بشیوه عاشق کشی مکن
گاهی بکش بنرگس سرمست و گه ببخش
کارم بیک نفس چو رسد یکنظر فکن
جانی بتازه دیگرم از یک نگه ببخش
ایشاه حسن در خور این حسن لطف کن
یکبوسه گر من از تو بخواهم تو ده ببخش
راه خسان دهی و برانی ز در مرا
یکبار سوی خویش مرا نیز ره ببخش
اهلی بسجده تو گنهکار گر بود
اورا مکش ز بهر خدا یک گنه ببخش
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این اشعار به عشق و درد ناشی از آن میپردازد. او به هویتی شبیه شمع اشاره میکند که در آتش عشق میسوزد و از خود نور میتاباند. عشق او چنان عمیق و طاقتفرساست که حتی در برابر سختیها و رنجها، او خندان و مقاوم به نظر میآید. شاعر نشان میدهد که این عشق میتواند احساساتی همچون حیرت و شور و حال را در او ایجاد کند و او حتی در دل مشکلاتی که دارد، به زیبایی وجودش ادامه میدهد. در نهایت، این اشعار تأکیدی است بر قدرت عشق و تأثیر آن بر روح و احساسات انسان.
هوش مصنوعی: به خاطر مستیام، عمر و سالهای گذشته را نادیده بگیر و به موی سفیدم و چهرهام با رنگ سیاه، ببخش.
هوش مصنوعی: گاه گاهی به عشق و محبت دلبسته شو و گاهی هم عشق را رها کن و به کارهای دیگر بپرداز.
هوش مصنوعی: زمانی که لحظهای از تو را ببینم، همهٔ کارهایم خوب خواهد شد و جانم تازه خواهد گشت؛ فقط با یک نگاه از تو میتوانم همه چیز را ببخشم.
هوش مصنوعی: ای دلبر زیبا، تو که خود نمایندهی لطف و خوبی هستی، اگر من از تو بخواهم که یک بوسه به من بدهی، لطفاً این خواستهام را برآورده کن.
هوش مصنوعی: ای خداوند مهربان، تو میدانی که راه بیخبران را به سوی خودت نشان دهی و من را از در خویش نرانی. یک بار هم که شده، به من اجازه بده که به سمت خودت بیایم و راهی به سوی تو بیابم.
هوش مصنوعی: اگر کسی در حال سجده کردن به خداوند، گناهکار باشد، او را به خاطر خدا نباید کشید و باید یک گناه او را ببخشیم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.