در طرب آئید مهان مجلس ملی شده باز

سینه سینای جهان طور تجلی شده باز

یارب این مجلس ما خوب شود

شه به چشم همه محبوب شود

مجلس ما تازه شده، مست به خمیازه شده

کار به شیرازه شد شهر پر آوازه شده

آمده مشروطه ز ره در به رخش باز کنید

پیش وی از عفو گنه طرح سخن ساز کنید

تار مشروطه به مویی بند است

ترک شوریده به هویی بند است

جام عدالت همه شب نوش کن ار معتقدی

گر تو نیایی به طرب می نخوری مستبدی

هر که جام از بط مشروطه زند

در شط علم و ادب غوطه زند

از کف جبریل رسد ساغر آزادی ما

صورسرافیل دهد مژده آبادی ما

کار دشوار بسی سهل شده

یار نااهل عجب اهل شده

جیش سپهدار عجم از ره قزوین رسدا

ماهچه چتر و علم بر مه و پروین رسدا

شادمان باد سپهدار وطن

جاودان باد نگهدار وطن

رو سپهدار بگو از غم و تیمار وطن

زآنکه طبیبی است نکو بر سر بیمار وطن

خواهد او عافیت خلق خدا

داند او مصلحت شاه و گدا