کسان به دور مه آباد چاربخش شدند
که دست را بشناسد یکسر از دستار
نخست هیربد و مؤبدان که ایشان را
بخوانده بر من و برمان برین و هورستار
دوم شهان و جهان داوران که در گیتی
به نام چتر من و چتر بند و تورستار
سوم کدیور و پیشه ور و کشاورزان
که این گروه را گفتند پاس و سورستار
چهارم است پرستار و پیشکار کسان
به نام سودی و سودین و سود و زورستار
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به گروه‌های مختلفی اشاره می‌کند که در اطراف مه آباد تجمع کرده‌اند. این گروه‌ها شامل هیربد و مؤبدان، شاهان و داوران، کدیور و پیشه‌وران و کشاورزان، و در نهایت پرستاران و پیشکاران هستند. هر کدام از این گروه‌ها نام خاصی دارند که به نقش و وظایفشان اشاره می‌کند. به‌طور کلی، شاعر به اهمیت و جایگاه هر یک از این گروه‌ها در جامعه پرداخته است.
هوش مصنوعی: افرادی که در اطراف ماه آباد جمع شده‌اند، کسانی هستند که به خوبی می‌دانند چگونه باید از دست، یعنی قدرت و توانایی‌های خود، استفاده کنند.
هوش مصنوعی: در ابتدا، بزرگ‌ترین سردمداران و روحانیون هستند که ما را به نام خودشان و یکدیگر می‌خوانند و به ما اهمیت می‌دهند.
هوش مصنوعی: در دنیای حاکمان و داوران، نام من و چتر من به عنوان نماد حمایت و سرپناه شناخته شده است.
هوش مصنوعی: سومین گروه شامل صنعتگران، شغل‌زنان و کشاورزان است که به آنها گفته شده است که باید نگهبان و پاسدار باشند.
هوش مصنوعی: پرستاران و کمک‌کنندگان کسانی هستند که به نام سود و فایده و قدرت شناخته می‌شوند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.