هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به فردی اشاره می‌کند که اگر بخواهد به خداوند عشق ورزد، باید از دنیا و تعلقات آن دست بردارد. در غیر این صورت، هیچ زیبایی در دو جهان برای او وجود نخواهد داشت. همچنین اگر فرد خود را به بندگی خدا بسپارد، باید از نگرانی‌های دنیوی و افکار دیگران رهایی یابد.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به فردی اشاره می‌کند که اگر بخواهد به خداوند عشق ورزد، باید از دنیا و تعلقات آن دست بردارد. در غیر این صورت، هیچ زیبایی در دو جهان برای او وجود نخواهد داشت. همچنین اگر فرد خود را به بندگی خدا بسپارد، باید از نگرانی‌های دنیوی و افکار دیگران رهایی یابد.
هوش مصنوعی: اگر اراده و خواسته‌ی خدایی را از دل بیرون نکنی، در هیچ‌یک از جهانی‌ها صورت خوشی نخواهی داشت.
هوش مصنوعی: اگر سر خود را برای خدمت به دیگران پایین بیاوری، به طور کامل از فکر و اندیشهٔ این و آن رهایی خواهی یافت.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
آمد بر من قاصد آن سرو سهی
آورد بهی تا نبود دست تهی
من هم رخ خود بدان بهی مالیدم
یعنی ز مرض نهاده‌ام رو به بهی
ناگه ز درم در آمد آن سرو سهی
پر غم دل من کرد ز هر غصه تهی
از نار و بهیش یافتم روزبهی
بسپرد بیکبار بمن نار و بهی
گر چه کندت مساعدت روز بهی
آخر ز قضا به هیچ حیلت نرهی
تا هست بده چه فایده زآنکه نهی
دشمن ببرد خاک خورد گر ندهی
شفتالوی آبدارت ای سرو سهی
آمد ز ره بوسه به دندان رهی
سیب زنخت در دل من نار افکند
زین سوخته ناید پس از این بوی بهی
ای سر تا پا به تازگی سرو سهی
از جمله نیکوان به خوبی تو بهی
بر حسن و جمال بیش می افزاید
چشم آر و را چو خاک بر روی نهی
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.