هوش مصنوعی: این شعر به وجود جاودان و زیبای دریا اشاره دارد که امواج آن همچون تجلیات واقعی آن هستند. شاعر به این نکته میپردازد که امواج، نمایانگر حیات و حقیقتی عمیقتر در دریا هستند که برای دیگران قابل مشاهده نیست. به عبارتی، درعمق دریا نکتهها و رازهایی نهفته است که تنها از طریق امواج میتوان به آنها دست یافت.
اخطار: خلاصههای تولید شده توسط هوش مصنوعی در بسیاری از موارد نادرستند. اگر این متن به نظرتان نادرست است میتوانید آن را ویرایش کنید.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به وجود جاودان و زیبای دریا اشاره دارد که امواج آن همچون تجلیات واقعی آن هستند. شاعر به این نکته میپردازد که امواج، نمایانگر حیات و حقیقتی عمیقتر در دریا هستند که برای دیگران قابل مشاهده نیست. به عبارتی، درعمق دریا نکتهها و رازهایی نهفته است که تنها از طریق امواج میتوان به آنها دست یافت.
هوش مصنوعی: وجودی که بیپایان و جاودان است، همچون دریا است که تنها امواج آن را میتوان دید و هیچکس جز اهل دنیا نمیتواند از آن دریا بهرهبرداری کند.
هوش مصنوعی: از عمق دریا، موجها به وضوح بر سطح دریا نمایان شدهاند، در حالی که خود دریا در دل این موجها پنهان است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
با گلرخ خویش گفتم: ای غنچه دهان
هر لحظه مپوش چهره چون عشوه دهان
زد خنده که: من بعکس خوبان جهان
در پرده عیان باشم و بی پرده نهان
امروز گذشت بر من آن سرو روان
پوشیده ز من روی فرو بسته دهان
ابرار چه رخ مهر بپوشد ز جهان
کی گردد نور روز بر خلق نهان؟
ایزد که همی کرد مرکب تن و جان
در هر عضوی مصلحتی کرد نهان
گر مفسدیی ندیده بودی به زبان
محبوس نکردیش به زندان دهان
من پادشهی شوم به پیدا و نهان
گر حاصل من تو باشی ای جان جهان
عید آمد و عیدانه جمال سلطان
عیدانه که دیده است چنین در دو جهان
عید این بود و هزار عید ای دل و جان
کان گنج جهان برآمد از کنج نهان
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.