هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به بی‌مهری و بی‌احساسی معشوق اشاره می‌کند و می‌گوید که عادت او به ظلم و بی‌رحمی است. شاعر خود را به عنوان یاری با حسن نیت معرفی می‌کند و می‌گوید که می‌داند چگونه باید با او رفتار کند. در واقع، او از رفتار ناپسند معشوقش آگاه است و به شیوه خوب خود در مقابل این بی‌رحمی ها تأکید می‌کند.
اخطار: خلاصه‌های تولید شده توسط هوش مصنوعی در بسیاری از موارد نادرستند. اگر این متن به نظرتان نادرست است می‌توانید آن را ویرایش کنید.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به بی‌مهری و بی‌احساسی معشوق اشاره می‌کند و می‌گوید که عادت او به ظلم و بی‌رحمی است. شاعر خود را به عنوان یاری با حسن نیت معرفی می‌کند و می‌گوید که می‌داند چگونه باید با او رفتار کند. در واقع، او از رفتار ناپسند معشوقش آگاه است و به شیوه خوب خود در مقابل این بی‌رحمی ها تأکید می‌کند.
هوش مصنوعی: من میدانم که او که بی‌محبت است فقط بهانه‌جویی می‌کند و از او دیگر هیچ دردی برایم نمی‌کشد، چون این رفتارش برایش عادی شده است.
هوش مصنوعی: جز ظلم و ستم، رفتار آن معشوق بدخوی من را خوب می‌شناسم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
من شیوه آن بهانه جو میدانم
بی‌مهر و وفاست خوی او میدانم
گفتی یابی به صبر وصلم هیهات
من طالع خویش را نکو میدانم
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۲ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.