هوش مصنوعی: این ابیات بیانگر این هستند که گوینده همواره به دیگری وابسته بوده و از او جدا نبوده است. او به نوعی وجود خود را در وجود معشوق می‌بیند و وجودش را به نور و ذات معشوق نسبت می‌دهد. به عبارت دیگر، گوینده احساس می‌کند که در عمق وجود خود، وجود دیگری را در بر دارد و این وابستگی دلیل خوشبختی‌اش است.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این ابیات بیانگر این هستند که گوینده همواره به دیگری وابسته بوده و از او جدا نبوده است. او به نوعی وجود خود را در وجود معشوق می‌بیند و وجودش را به نور و ذات معشوق نسبت می‌دهد. به عبارت دیگر، گوینده احساس می‌کند که در عمق وجود خود، وجود دیگری را در بر دارد و این وابستگی دلیل خوشبختی‌اش است.
هوش مصنوعی: من هرگز از تو جدا نبوده‌ام و این دلیل خوشبختی و سرنوشت نیک من است.
هوش مصنوعی: من در essence و وجود واقعی‌ات ناپیدا هستم، اگرچه به نظر می‌رسد وجود دارم. من مانند نوری هستم که از تو می‌تابد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
آن دم که حدیث عاشقی بشنودم
جان و دل و دیده را به غم فرسودم
می‌پنداشتم عاشق و معشوق دواند
چون هر دو یکیست من خود احول بودم
از بهر تو گنج خویشتن پالودم
پالودم گنج و درد دل بزودم
هر چند ترا جز از وفا ننمودم
یک روز نکردی بوفا خشنودم
ای طبع چو آتش از تو بس خوشنودم
کاندر فکرت همی نمایی دودم
چون نیست زمانه تمامت سودم
ارجو که به کام دل رسانی زودم
عمری چو فلک ز تگ نمیفرسودم
تا همچو زمین کنون فرو آسودم
صدباره همه گرد جهان پیمودم
چندان که شدم، حجاب من، من بودم
در جستن جام جم جهان پیمودم
روزی ننشستم و شبی نغنودم
ز استاد چو وصف جام جم پرسیدم
آن جام جهان نمای جم، من بودم
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.