ابوسعید ابوالخیر » رباعیات نقل شده از ابوسعید از دیگر شاعران » رباعی شمارهٔ ۴۲۸ آنان که به نام نیک می‌خوانندم احوال درون بد نمی‌دانندم گر زانکه درون برون بگردانندم مستوجب آنم که بسوزانندم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این بیت به این نکته اشاره می‌کند که افرادی که او را با نام نیک می‌شناسند، از حال درونی او بی‌خبرند. اگر آنها می‌دانستند که درونش چگونه است، او را سزاوار مجازات می‌دانستند.
هوش مصنوعی: کسانی که با نام خوب و شایسته مرا می‌شناسند، از حال درونی‌ام خبر ندارند و نمی‌دانند که درون من چه می‌گذرد.
هوش مصنوعی: اگر مرا از درون به بیرون ببرند، به خاطر این واقعیت سزاوار آن هستم که بسوزانند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
چونان شده‌ام که دید نتوانندم
تا پیش توای نگار بنشانندم
خورشید تویی به ذره من مانندم
چون ذره به خورشید همی‌دانندم
خورشید تویی بذره من مانندم
چون ذره بخورشید همی بینندم
چونان شده‌ام که دید نتوانندم
تا پیش تو ای نگار ننشانندم
خورشید تویی بذره من مانندم
چون ذره بخورشید همی دانندم
فریاد از آنچ نیست و می خوانندم
زاهد نیم و بزهد می خوانندم
گر زانک درون برون بگردانندم
مستوجب آنم که بسوزانندم
دیوانه‌ام نیم ولیک همی خوانندم
بیگانه‌ام ولیک میرانندم
همچون عسسان بجهد در نیمهٔ شب
مستند ولی چو روز میدانندم
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.