ابوسعید ابوالخیر » رباعیات نقل شده از ابوسعید از دیگر شاعران » رباعی شمارهٔ ۱۲۳ ای دوست ای دوست ای دوست ای دوست جور تو از آن کشم که روی تو نکوست مردم گویند بهشت خواهی یا دوست ای بی‌خبران بهشت با دوست نکوست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به دوستش می‌گوید که زیبایی و خوبی او باعث شده است که برایش سختی‌ها را تحمل کند. او به دیگران اشاره می‌کند که اگر بهشت می‌خواهند، باید بدانند که همراهی با دوست خوب، بهشتی واقعی است.
هوش مصنوعی: ای دوست، من دچار درد و رنجی هستم که ناشی از زیبایی و نیکی روی توست.
هوش مصنوعی: مردم می‌گویند که آیا بهشت را می‌خواهی یا دوست را؟ ای نادانان، بهشت واقعی در کنار دوست خوب است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههای دیگر
تا به حال ۳ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.