آن مه که وفا و حسن سرمایهٔ اوست
اوج فلک حسن کمین پایهٔ اوست
خورشید رخش نگر وگر نتوانی
آن زلف سیه نگر که همسایهٔ اوست
|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
آن مه که وفا و حسن سرمایهٔ اوست
اوج فلک حسن کمین پایهٔ اوست
خورشید رخش نگر وگر نتوانی
آن زلف سیه نگر که همسایهٔ اوست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر دربارهٔ زیبایی و وفای محبوبی است که جمال و خوبی او در اوج آسمان مانند ستاره‌ای درخشان می‌درخشد. شاعر به بی‌نظیری چهرهٔ دلربا و زلف‌های سیاه محبوب اشاره می‌کند و از زیبایی او به عنوان مقیاس زیبایی‌های دیگر یاد می‌کند. اگر توانایی دیدن چهرهٔ او را نداری، می‌توانی به زلف‌های سیاهش نگاه کنی که نشانه‌ای از نزدیکی او به زیبایی است.
هوش مصنوعی: آن ماه زیبایی و وفا را دارد و در اوج آسمان، جلوه‌گری اش را به نمایش می‌گذارد.
هوش مصنوعی: به زیبایی و درخشش چهره‌ات نگاه کن، و اگر نتوانستی، بگذار نگاهی به آن موهای مشکی بینداز که همیشه در کنارش هستند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
آن فتنه که لطف و دلبری مایه ی اوست
ماهیست که مشک سوده پیرایه ی اوست
بنشست بر آفتاب و روشن دیدم
خورشید که آفتاب در سایه ی اوست
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.