خدایا موجود نفسهای جوانمردانی، حاضر دلهای ذکر کنندگانی، از نزدیکت نشان می دهند؟و برتر از آنی از دورت می پندارند و نزدیکتر از جانی، ندانم که در جانی یا خود جانی، نه اینی و نه آنی، جان را زندگی میباید تو آنی
روزی که مرا وصل تو در چنگ اید
از حال بهشتیان مرا ننگ آید
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به ارتباط عمیق انسان با خداوند و حال و هوای مجاهدان و ذکرگویان اشاره دارد. شاعر از خدا می‌خواهد که جوانمردان و افرادی را که ذکر او را می‌کنند، نشان دهد و بیان می‌کند که قرب و نزدیگی خداوند از تمامی چیزها بیشتر است. او همچنین از وجود خود و جانش می‌گوید و احساس می‌کند که زندگی واقعی باید در نزدیکی خداوند باشد. در نهایت، شاعر آرزوی وصال به خدا را دارد و بیان می‌کند که در آن لحظه، از حال بهشتیان نیز شرمنده خواهد شد.
هوش مصنوعی: خدایا، آیا بندگان باوفا و دلهای یادآور تو، از نزدیکی‌ات نشانه‌ای نشان می‌دهند؟ و آیا برتر از آن را از دور می‌پندارند، در حالی که تو به آنها نزدیکتر از جانشان هستی؟ نمی‌دانم آیا تو در جان هستی یا خود جان هستی. نه اینی و نه آنی، زندگی جان به تو وابسته است و تو همان هستی.
هوش مصنوعی: روزیکه در آغوش تو قرار بگیرم، احساس خوشی و سعادت بهشتیان را تجربه می‌کنم و در آن لحظه، شرم و ندامت به من دست خواهد داد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.