الهی نصیب این بیچاره از این کار همه درد است، مبارک باد که مرا این همه درد در خورد است بیچاره آن کس که از این درد فرداست، حقا که هر کس بدین دردو ننازد ناجوانمرد است
من گریه به خنده در همی پیوندم
پنهان گریم به آشکارا خندم
ای دوست گمان مبر که من خرسندم
آگاه نه ای که چون نیازمندم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر به درد و رنجی که در زندگی تحمل می‌کند اشاره می‌کند و گرم به آن بیچاره‌ای که از این درد فرار می‌کند، می‌نگرد. او به این نکته اشاره دارد که هر که از این درد نرنجد، از شرافت برخوردار نیست. شاعر در پایان از دوگانگی احساسات خود سخن می‌گوید و به دوستش می‌گوید که هرگز گمان نکند او خوشحال است، چون در حقیقت نیازمند و رنجور است.
هوش مصنوعی: خدا را شکر که این بیچاره همه دردها را نصیبش کرده، و چه خوب که من این مقدار درد را تحمل می‌کنم. بیچاره کسی است که از این درد رهایی یابد، زیرا حقیقت این است که کسی که از این دردها لذت نبرد، نادرست و بی‌وفاست.
هوش مصنوعی: من در دل خود گریه می‌کنم، اما در ظاهر لبخند می‌زنم و هیچ‌کس نمی‌تواند غم درونم را ببیند.
هوش مصنوعی: دوست عزیز، فکر نکن که من از زندگی راضی هستم. تو بی‌خبری از اینکه من چقدر به چیزهایی که نیاز دارم، محتاجم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.