الهی تو آنی که از احاطت اوهام بیرونی واز ادراک عقول مصونی، نه مدرک عیونی کارساز هر مفتونی و شادساز هر محزونی، در حکم بی چرا و در ذات بی چند و در صفات بی چونی
تو لاله سرخ و لؤلؤ مکنونی
من مجنونم تولیلی مجنونی
تو مشتریان با بضاعت داری
با مشتریان بی بضاعت چونی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف خداوند و صفات او می‌پردازد. شاعر می‌گوید که خداوند فراتر از تصورات و درک‌های بشری است و نمی‌توان او را با عبارات محدود توصیف کرد. او خود را در مقابل خداوند ضعیف و مجنون می‌بیند. خداوند مسبب خوشحالی و آرامش در زندگی است و بدون هیچ شرطی در همه جا حاضر است. در نهایت، شاعر به تفاوت بین کسانی که دارای ثروت و امکانات هستند و کسانی که مستضعف و بی‌بضاعت‌اند اشاره می‌کند و از خداوند می‌خواهد که به همه کمک کند.
هوش مصنوعی: ای خدا، تو آن هستی که فراتر از تصورات و درک‌های انسانی قرار داری، نه قابل مشاهده‌ای که بتوان به وسیله آن به کسی کمک کرد و نه می‌توانی شادی را به کسی ببخشی، در حاکمیت خود هیچ احتیاجی به دلیل نداری و در ذات خود بی‌چند و در صفات خود بی‌نهایتی.
هوش مصنوعی: تو لاله‌ای زیبا و گرانبها هستی، و من عاشق و دیوانه‌‌ی توام.
هوش مصنوعی: تو افرادی با سرمایه و امکانات را در اختیار داری، اما با افرادی که امکانات کمتری دارند، چه نسبتی برقرار می‌کنی؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.