خواجه عبدالله انصاری » مناجات پیر انصار » شمارهٔ ۱ یارب دل پاک و جان آگاهم ده آه شب و گریه سحرگاهم ده در راه خود اول ز خودم بیخود کن بیخود چو شدم ز خود بخود راهم ده
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از خداوند درخواست می‌کند که دل پاک و آگاهی به او عطا کند و در شب و سحر به او آرامش و عشق بدهد. او می‌خواهد که در مسیر خود، از خود بیخود شود تا بتواند به حقیقت و راه بهتری دست پیدا کند.
هوش مصنوعی: ای کاش دل پاک و جان آگاهی به من عطا کنی، ای کاش در شب‌ها آه و در سحرها اشکی برای من بفرستی.
هوش مصنوعی: در مسیر زندگی، ابتدا خودم را از خودم بی‌خبر کن. وقتی که از خودم بی‌خبر شدم، آن‌گاه مرا به راهی هدایت کن.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
یارب دل پاک و جان آگاهم ده
آه شب و گریه سحرگاهم ده
در راه خود اول ز خودم بیخود کن
بیخود چو شدم ز خود بخود راهم ده
جانا! مددی به عمر کوتاهم ده
دورم ز درت خلعتِ درگاهم ده
در مغزِ دلم نشستهای میسوزی
یا بیرون آی یا درون راهم ده
غفلت زده ام، خاطر آگاهم ده
افسرده دلم، آه سحرگاهم ده
عمری ست که رو از دو جهان تافته ام
ای قبلهٔ مقبلان، به خود راهم ده
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.