عرقی از گل رویش چه ز بیداد چکد

گل من شود و از لب فریاد چکد

آنچنان صید ضعیفم که چو افتم در دام

عرق شرم من از جبهه صیاد چکد

عجبی نیست بقتل من اگر خنجر عشق

[...]

تا می صاف بمیخانه صفا خواهد بود

سرما خاک در میکده ها خواهد بود

کی شود جمع پریشانی خاطر ما را

تا سر زلف تو بر دست صبا خواهد بود

گر چنین سرو قد یار کند جلوه گری

[...]

تامی از شیشه اقداح روان خواهد بود

چشم ما بر کف ساقی نگران خواهد بود

دیده بر تربت ما هر که غباری از وی

کحل بینائی صاحبنظران خواهد بود

زاهد از صومعه تقریر مفرما که مرا

[...]

ای گرفتار بزلف تو پریشانی چند

کشته تیغ غمت بیسر و سامانی چند

تیره از زلف سیاهت شب عشاقانی

روشن از نور رخت شمع شبستانی چند

چشم جادوگر تو فتنه ترسا و یهود

[...]

هرکرا دیدن روی تو تمنا باشد

جز بروی تو نظر وانکند تا باشد

دیدن روت درآئینه چه حاجت که مرا

سینه از صیقل مهر تو مصفا باشد

بی تو بس جوش زند سیل سرشکم چو گهر

[...]

دل که از لعل لبش جام شرابی دارد

زآتش عشق رخش جان کبابی دارد

بس بخون دلم آغشته سرانگشت جفا

خوش نگارین بکف دست خضابی دارد

زیر تیغش ز چه رو رقص کنان سرننهم

[...]

گر بسر منزل جانان برسم بار دگر

بجز از آنکه دهم جان نکنم کار دگر

آنکه در دایره دل بودم مرکز جان

کشدم بهر چه هر لحظه بپرگار دگر

گرچه خوبان همه آیند بدلداری پیش

[...]

دوش رفتم بسوی میکده با عجز و نیاز

ساقیم داد بکف ساغری از عشوه و ناز

وه چه ساغر که چو نوشیدمش آئینه دل

آمد ز ظلمت زنگار برون مهر طراز

جلوه گر گشت در آئینه ناگاه عیان

[...]

دل که عمریست در افتاده بچاه ذقنش

نیست در دست جز آن طره مشکین رسنش

لاله دل همچو گل از شوق شکفتن گیرد

غنچه سان باز شود چون ز تبسم دهنش

گلستان رخ آن شوخ که رشک ارمست

[...]

ترک چشم تو که از غمزه کند غارت هوش

زندم بهر چه هر لحظه بخونخواری جوش

دوش در میکده واقع چه شد آیا که فلک

آمد از غمزه مستانه مستان بخروش

طرفه دیریست که هر لحظه برون میآید

[...]

وقت آن شد که دگر سر حق اظهار کنم

خرقه و سبحه بدل بابت وز نار کنم

راز عشقش که پس پرده دل هست نهان

با دف و چنگ عیان بر سربازار کنم

صوفیان را ز می صاف چشانم قدحی

[...]

منکه هر جای روم در قفس صیادم

از قفس بهر چه صیاد کند آزادم

گرچه هر لحظه بخونم صنمی برخیزد

بر در دیر مغان مست و خراب افتادم

برده اند از قد و رخسار خود آن حوروشان

[...]

سخنی از لب آن یار بگویم یا نه

رمزی از مخزن اسرار بگویم یا نه

تا نروید بچمن سرو نبالد بر خویش

حالتی زان قد و رفتار بگویم یا نه

تا زمهتاب و زخورشید رود نور و صفا

[...]

باده عشق تو امروز نه در جام منست

کز ازل تا به ابد باده انعام منست

طعم حنظل بدهن با شکرم هر دو یکیست

بسکه تلخ از غم شیرین دهنان کام منست

صبر و آرام و قرارم همه از دل بربود

[...]

بلبلا نعره مستانه مبارک باشد

پیش گل خواندن افسانه مبارک باشد

درد نوشان چمن را ز کف ابر بهار

باده ناب به پیمانه مبارک باشد

گومرا سبحه بکف برسر سجاده مباش

[...]

گیرم از خلق توانکرد نهان فعل شنیع

کی توانکرد ز خالق که بصیر است و سمیع

هرکه چون خاک شود پست بدرگاه خدا

سربزیر قدمش فرش کند عرش رفیع

تا جهانی همه باشند مطیع و تو مطاع

[...]

بیشتر زانکه رسد باده ز روئیدن تاک

مست دیدار تو بودم بدل و دیده پاک

بلبل و قمری گلزار توبودم روزی

که نه از گل اثری بود و نه سر و چالاک

گرد بام حرمت جان طیران داشت دمی

[...]

سالها شد که بدل نقش مرادی دارم

دیده جان برخ حور نژادی دارم

طره عقد گشایش چو ببندد گرهی

از گره بستن آن طره گشادی دارم

گرچه غم ها بود از دوری وصلش بدلم

[...]

ساقی مصطب جانم تنناها یاهو

مطرب بزم جنانم تنناها یاهو

شیشه و جام مرا هر دو چو معشوق شدند

عاشق پیر و جوانم تنناها یاهو

مست و مدهوش فتاده بدر میکده ها

[...]