تابش رای سایهٔ یزدان

منت آفتاب باطل کرد

آنچه بامن زلطف کرد امروز

دربهار آفتاب با گل کرد

کرمش پایمرد گشت و مرا

[...]

به معجز بدگمانان را خجل کرد

جهانی سنگ‌دل را تنگ‌دل کرد

چو خسرو دید که ایام آن عمل کرد

کمند افزود و شادروان بدل کرد

توان خود را به سختی سنگ‌دل کرد

بدین سختی نه که‌ آهن را خجل کرد

لیلی چو سماع این غزل کرد

بگریست؛ ز گریه سنگ حل کرد

خواند سرهنگ را و خوشدل کرد

دست در گردنش حمایل کرد

چو اوّل آن زن ایشان را خجل کرد

به آخر مال شان داد و بحل کرد

چو پیوسته به ابرو صید دل کرد

ازهٔن پیوستگی او سجل کرد

بدو گفتم توانی کار گِل کرد؟

توانم گفت امّا نه بدِل کرد

بدان شیشه سر آن گور گل کرد

ولی با اشک خونین معتدل کرد

شه از شادی دلی چون عقل کل کرد

حکیمان را دهن پر زر چو گل کرد

به نرگس در فسونگاری عمل کرد

به غمزه مشکلات عشق حل کرد

فلک را از تف دل گرم‌دل کرد

زمین در عشق گُل از دیده گِل کرد

ز خون دیده خاک خانه گل کرد

زمژگان ابر و دریا را خجل کرد

مرا اینجایگه او منفعل کرد

دمادم پیش خلقانم خجل کرد

او ورا از شام دردم عزل کرد

هر چه بود ازمال جمله بذل کرد

زهی ستوده خصالی که با کفایت تو

همی نیارد تیر فلک تغفّل کرد

تویی که هرکه زخاک جناب تو بگذشت

همه حکایت دلداری و تفضّل کرد

زرنگ خامه و نظم حدیث تو هر سال

[...]

کنیزی شد صنم را تنگ دل کرد

که ابر از گریه دریا را خجل کرد

بلبلی خونِ دلی خورد و گلی حاصل کرد

بادِ غیرت به صدش خار پریشان‌دل کرد

طوطیی را به خیالِ شکری دل‌خوش بود

ناگَهَش سیلِ فنا نقشِ اَمَل، باطل کرد

قُرَّةُ الْعینِ من آن میوهٔ دل یادش باد

[...]

جلوه گل رخت از طره چون سنبل کرد

کجه هندوی زلف کچه بازت گل کرد

باغبان زلف سیه برگل رخسار تو دید

یاد جعد گره اندر گره سنبل کرد

با تو گل سر ز گریبان لطافت برزد

[...]