برآمد برین روزگار دراز

زمانه به دل در همی داشت راز

فریدون فرزانه شد سالخورد

به باغ بهار اندر آورد گرد

برین گونه گردد سراسر سخن

[...]

چو شیروی بنشست برتخت ناز

به سر برنهاد آن کیی تاج آز

برفتند گوینده ایرانیان

برو خواندند آفرین کیان

همی‌گفت هریک به بانگ بلند

[...]

کنون قصهٔ گلشه و ورقه باز

ز من بشنو ای مهتر سرفراز

که چون بود و آن شاه فرخ چه کرد

به جای دو عاشق بمرد او بدرد

چو گلشاه در هجر ورقه بمرد

[...]

شاد باشید که جشن مهرگان آمد

بانگ و آوای درای کاروان آمد

کاروان مهرگان از خزران آمد

یا ز اقصای بلاد چینستان آمد

نه ازین آمد، بالله نه از آن آمد

[...]

به روز نخستین مه فرودین

فرامرز پیمود هندو زمین

به ره بر نیاسود مرد و ستور

همی‌شد دوان تا در نیک‌نور

چو آمد خبر زان سوی نوشدار

[...]

قلم بخت من شکسته سر است

موی در سر ز طالع هنر است

بخت نیک، آرزو رسان دل است

که قلم نقش بند هر صور است

نقش امید چون تواند بست

[...]

مغنی توئی مرغ ساعت شناس

بگو تا ز شب چندی رفتست پاس

چو دیر آمد آواز مرغان به گوش

از آن مرغ سغدی برآور خروش

چو باد خزانی درآمد به دشت

[...]

دلا یک دم رها کن آب و گل را

صلای عشق در ده اهل دل را

ز نور عشق شمع جان برافروز

زبور عشق از جانان درآموز

چو زیر از عشق رمز راز می‌گوی

[...]

ترا در علم معنی راه دادند

بدستت پنجهٔ الله دادند

ترا از شیر رحمت پروریدند

براه چرخ قدرت آوریدند

ز عرشت ساختند خود سایبانها

[...]

شد یقین کاندر زمان مصطفی

چند جنگ صعب شد اصحاب را

پیش از جنگ احد این جنگ بود

که زمین از خون دشمن رنگ بود

جنگ خندق بود جنگ مشکلی

[...]

ای جز به احترام خدایت نبرده نام

وی سلک انبیا ز وجود تو با نظام

در دست عقل، نور مساعی تو چراغ

بر کام نفس، حکم مناهی تو لگام

از آتش سنان تو یک شعله نور صبح

[...]

مدتی این مثنوی تأخیر شد

مهلتی بایست تا خون شیر شد

تا نزاید بخت تو فرزند نو

خون نگردد شیر‌ِ شیرین‌، خوش شنو

چون ضیاء‌الحق حسام‌الدین عنان

[...]

مکن تکیه بر دانش و عقل و رای

به دعوی منه در هنر پیش پای

مشو غرّه گر خدمتی کرده‌ای

وگر در تنم جهان خورده‌ای

مگو دارم از راه خدمت حقوق

[...]

چو پوشید گردون پلاس سیاه

چو ابروی پیران آینده راه

دو لشکر جدا گشت از یکدگر

طلایه برون رفت بر دشت و در

چنین گفت خاتوره شداد را

[...]

سرنامه را حمد یزدان نوشت

خدای دوکیهان و خرم بهشت

سپس نعت پیغمبر و آل او

هم آن یاوران نکو فال او

پس آنگه نوشت ای سلیل زبیر

[...]

این نبینی که چو هنگام بهار آید

شاخ خرم شود و غنچه به بار آید

نک بهار آمد و خندید گل سوری

که بخندد گل سوری چو بهار آید

همچنان مریم گلها شود آبستن

[...]

نوع بشر سلاله قابیل جابری:

آموخت از نیاش، به جای برادری

جنگ است جنگ، خاک اروپا نهفته است

در زیر یک صحیفه پولاد اخگری

ایتالی و فرانسه و روس و انگلیس

[...]