تو آن شاهی که سلطانت غلامست
زشاهان جز ترا خدمت حرامست
تو داری ملک وبر سلطان خراجست
توداری حسن وز خورشید نامست
بپیش آفتاب روی تو ماه
اگر چه بدر باشد ناتمامست
بشب استاره اندر شبهه افتد
که روی تو کدام ومه کدامست
ملاحت را بسی اسرار مضمر
در آن صورت چو معنی در کلامست
حلاوت در لب لعل تو دایم
چو شین درشهد وسین اندر سلامست
گرم در حلقه خاصان در آری
عجب نبود که الطاف تو عامست
اگر ناسوخته در هجر وصلت
طمع دارم مرا سودای خامست
چو بیگانه ننالم گرچه برمن
برای دوست از دشمن ملامست
بمروارید چون قطره است خوش دل
صدف کز آب دریا تلخ کامست
بشعر اندر میان دوستانش
چو سعدی سیف فرغانی همامست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به ستایش معشوق خود پرداخته و او را بالاتر از هر شاه و سلطانی میداند. او اشاره میکند که زیبایی و محبوبیت معشوق، فراتر از همه زیباییهاست و حتی ماه و ستارهها در برابر زیبایی او کمنور به نظر میرسند. شاعر به لطافت و شیرینی لبهای معشوق اشاره میکند و میگوید که عشق او در دلش شوری ایجاد کرده است. او همچنین از درد و دوری در عشق سخن میگوید و ابراز میکند که حتی اگر از دشمنی شکایت نکند، برای دوستش ارزشمند است. در نهایت، شاعر یک مقایسه زیبا با مروارید و صدف دارد و به هنر و ادبیات نیز اشاره میکند.
هوش مصنوعی: تو مالک و سرور هستی و سلطنت تو بر همه حاکم است؛ هیچ کس جز تو شایسته خدمت نیست.
هوش مصنوعی: تو ملک و سلطنت و مالیات را داری، اما زیبایی و نام تو از خورشید هم درخشانتر است.
هوش مصنوعی: هرچند که ماه درخشان و کامل باشد، باز هم در برابر نور خورشید شما، نورش کمرنگ و ناتمام به نظر میرسد.
هوش مصنوعی: در شب، ستارهای در ظلمات میافتد و این موضوع باعث میشود که افراد در تردید بیفتند که کدام چهره، از آنِ توست و کدام چهره به ماه شباهت دارد.
هوش مصنوعی: زیبایی و جذابیت بسیار زیادی در آن چهره نهفته است، مانند رازهایی که در یک کلام و معنا وجود دارد.
هوش مصنوعی: شیرینی و لذت در لبهای تو همیشه مانند حرف "شین" در کلمه "عسل" و حرف "سین" در کلمه "سلام" است.
هوش مصنوعی: اگر در میان جمع خاصان و نزدیکان خود گرم و صمیمی باشی، عجبی ندارد که مهربانیها و لطفهای تو برای همه مردم است.
هوش مصنوعی: اگر در دوری و جدایی تو نجات نیابم، همچنان به این آرزوی خام و دیوانهوار امیدوارم.
هوش مصنوعی: اگرچه به خاطر دوست از دشمن سخن میگویند، اما من از بیگانگان نمینالم.
هوش مصنوعی: مروارید مانند قطرهای زیباست که داخل صدفی قرار دارد، در حالی که صدف به خاطر آب تلخ دریا غمگین و ناراحت است.
هوش مصنوعی: در جمع دوستان، سعدی را همچون سیف فرغانی و همام به شمار میآورند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
سپیدهدم که وقت کار عامست
نبیذ غارجی رسم کرامست
مرا ده ساقیا جام نخستین
که من مخمورم و میلم به جامست
ولیکن لختکی باریکتر ده
[...]
یکی گفتی که رهْمان ناتمامست
کنون این ره تمامی راه رامست
چو حق را وفق نام او کلامست
ز فرقانست فاروق این تمامست
تو را در دلبری دستی تمامست
مرا در بیدلی درد و سقامست
بجز با روی خوبت عشقبازی
حرامست و حرامست و حرامست
همه فانی و خوان وحدت تو
[...]
بگفتش مذهب خوبان کدامست
بگفتا کش فریب و عشوه نامست
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.