دل تنگم و ز عشق توام بار بر دلست
وز دست تو بسی چو مرا پای در گلست
شیرین تری ز لیلی و در کوی تو بسی
فرهاد جان سپرده و مجنون بی دلست
گر چه ز دوستی تو دیوانه گشته ام
جز با تو دوستی نکند هرکه عاقلست
گر من ببوسه مهر نهم بر لبت رواست
شهد عقیق رنگ تو چون موم قابلست
در روز وصلت از شب هجرم غمست و من
روزی نمی خوهم که شبش در مقابلست
دلرا مدام زاری از اندوه عشق تست
اشتر بناله چون جرس از بار محملست
روز وصال یار اجل عمر باقی است
وقت وداع دوست شکر زهر قاتلست
بیند ترا در آینه جان خویشتن
دلرا چو با خیال تو پیوند حاصلست
هرجا حدیث تست ز ما هم حکایتیست
این شاهباز را سخنش با جلاجلست
من چون درای ناله کنانم ولی چه سود
محمول این شتر چو جرس آهنین دلست
اشعار سیف گوهر در پای عشق تست
این نظم در سراسر این بحر کاملست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر از احساسات عمیق و درد عشق سخن میگوید. او از دلتنگی و اندوه خود به خاطر عشق مینالد و به زیبایی معشوقهاش اشاره میکند که او را شیرینتر از هر داستان عاشقانهای میداند. شاعر به جنون ناشی از عشق اشاره میکند و میگوید که تنها عشق معشوقهاش ارزش دوستی دارد.
او به لحظههای وصال و دوری از معشوقه اشاره کرده و میگوید که دلش همواره از غم عشق سرشار است. همچنین، در وصف عشقش میگوید که اتصال به یاد معشوق، دلش را زنده میکند و هرجا که صحبت از عشق او باشد، داستانی از خودش نیز وجود دارد. این شعر نمایانگر عواطف عمیق و بیپایان عاشقانه شاعر است.
هوش مصنوعی: دل من از عشق تو پر درد و غم است و این احساس سنگینی بر روی قلبم گذاشته شده است؛ چون به خاطر تو، احساس میکنم که مثل کسی هستم که در گل گیر کرده و نمیتوانم حرکت کنم.
هوش مصنوعی: عاشقانههای تو از لیلی هم شیرینتر است و در کوی تو بسیاری از فرهادها جان خود را فدای عشق کردهاند، اما مجنون بیدل است.
هوش مصنوعی: هرچند که از محبت تو دیوانه شدهام، اما هر کس عاقل باشد جز با تو دوستی نمیکند.
هوش مصنوعی: اگر من بر لبی که تو داری بوسه بزنم، کار نادرستی نیست. چرا که رنگ عقیق تو مانند عسل است و به راحتی میتوان آن را در آغوش گرفت.
هوش مصنوعی: در روزی که به عشق تو ملحق میشوم، از شب جداییام غمگینم و هرگز نمیخواهم که شبی در برابر آن روز وجود داشته باشد.
هوش مصنوعی: دل همواره از غم عشق تو ناله میزند، مانند شتری که از سنگینی بارش به ناله میآید.
هوش مصنوعی: در روزی که با یار و معشوق دیدار میکنیم، حتی اگر عمر کوتاهی داشته باشیم، لحظهی وداع با او، در واقع لحظهای ست که باید شکرگذار باشیم، چرا که هر جدایی ممکن است تلخ باشد، اما در کنار او، زندگی شیرینتر است.
هوش مصنوعی: گاه انسان خود را در آینه وجودش میبیند و با دلش احساس میکند که وقتی به تو فکر میکند، پیوندی عمیق و ارزشمند میان آنچه که در درونش میگذرد و خیال تو وجود دارد.
هوش مصنوعی: هر جا که سخن از تو باشد، داستانی از ما نیز وجود دارد. این شاهباز، در کلامش با روح و شعور خاصی سخن میگوید.
هوش مصنوعی: من در حال ناله و شکایت هستم، اما چه فایدهای دارد وقتی بار این شتر بر دوش من سنگین است و دل من به سختی و بیحالی میتپد.
هوش مصنوعی: اشعار سیف گوهر به عشق تعلق دارند و این شعر در تمام ابعاد خود، کامل و عمیق است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
این وضع بین که گویی لطف مشکّلست
یا شاخهای سدره بطوبی موصّلست
یا تخته بند باغچۀ عقل و دانش است
یا زیر تیشۀ عمل نوح مرسلست
یا در بر مصاف سپرهای دیلمست
[...]
ساقی بیا که موسم نوشیدن ملست
هم راغ پر ز لاله و هم باغ پر گلست
منشین بخانه خیز که صحرا بخرمی
هر جا که میروی همه جای تبذلست
بگشای حلق بلبله تا قلقلی کند
[...]
ما را نه میل باغ و نه پروای بلبلست
فریاد ما ز جلوه ی آن روی چون گلست
گویا ندارد از قدو زلف تو آگهی
مرغ چمن که شیفته ی سرو و سنبلست
گر دست فتنه سلسله ی هستیم گسست
[...]
شیب و شباب راه عدم را مراحلست
عمر تو راه دور و درازش دو منزلست
وارسته را ز جذبه دهد امتیاز قرب
کی کهربا رباید کاهی که در گلست
چشمت هنوز حلقه تعلیم ساحریست
[...]
افسارش از بریشم و پالان ز مخملست
هر چند بد صدا است ولیکن مجللست
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.