... ملک را بسته عدل او زیور

به فغان آمده ز تیغش کفر

به خروش آمده ز دستش زر ...

... چو رأیت ملک آن جایگاه سایه فکند

زنای موکب عالی بخاست بانگ و فغان

سری نبود که آنرا نبود هوش وخرد ...

... بلا فراوان راندم نگشت باز بلا

فغان فراوان کردم نکرد سود فغان

ز بس که دیده من روی من بشست به آب ...

... چو کورست گردون چه خیر از هنر

چو کرست گردون چه سود از فغان

نه روز و شب این روزگار ابلقست ...

... کرده ز یکپاره چوب ناخن از شکل و رنگ

که در نوازش ازو همی برآرد فغان

بتی است کز بهر او گر شودی ممکنم ...

... ندهندم همی دوات و قلم

نشنوندم همی نفیر و فغان

من به آواز چون همی خوانم ...

... در غم هجران تو خاموش بود

از طرب وصل تو دارد فغان

روی تو گل چنگ تو بلبل ولی

بلبل بر گل شود افغان کنان

... بنوک سبلت چو خار چفته بر سر تل

فغان از آن لب و دندان که گفته ای بقیاس

سفالهای شکسته است در یکی مزبل ...

... موکب منصور او هنوز بموهند

بر تن افغان تنیده است فغان را

کاتش سهمش رسیده بود بهر موز ...

ای رأی سفر کرده فغان از رایت

خود بی تو چگونه دید بتوان جایت ...

... که گاو زمین دست و پا کرد گم

فغان دلیران و آوای کوس

ز دشت سراندیب شد تا بروس ...

... بگرداند اسپ آن ازین این از آن

زهر دو جوان خواست بانگ فغان

زبس هر دو برهم فکندند زور ...

... از اسپ اندر افتاد بسپرد جان

برآمد ازان هر دو لشکر فغان

یکی دیگر آمد بیک زخم سنگ ...

... ز هم بر دریدش همان گه سیاه

برآمد فغان از همه دشت و راغ

چه سنجد ملخ پیش چنگال زاغ ...

... مر آن چارصد مرد را در میان

گرفتند برخاست بانگ فغان

بهر چند می خواست گودرز پیر ...

... نهادند شمشیر در هندیان

برآمد بگردون گردان فغان

چو دیدند شمشیر و زخم درشت ...

... دلارام چون گشت آگه از آن

که از شهر برخواست بانگ و فغان

ندانست کآن شور و غوغا ز چیست ...

... در مصر ز شمشیر تو آشوب و نفیر است

در روم ز پیکان تو فریاد و فغان است

با عدل تو بر خلق گشادست در امن ...

... به گوش خرد داستانی دگر

چو دشمن ز تیغش برآرد فغان

ز تیرش برآرد فغانی دگر

که چون استخوانی ببرد به تیغ ...

... از چفتگی چو چنگ شدم در فراق او

از ناله همچو زیر شدم از فغان چو بم

در وصل او کنم جگر گرم را علاج ...

... بلانمای به زلف و به چشم فتنه فکن

اگر ز سنبل و نرگس فغان کنم شاید

که سنبل اصل بلا گشت و نرگس اصل فتن ...