یار را از من چه می‌پرسی بپرس از دل کجاست
محفل لیلی ز مجنون پرس در محمل کجاست
عالمی شد کشتهٔ شمشیر غم کو شاهدی
تا برآید از میان گوید به ما قاتل کجاست
سیر دارم تا سحر امشب کنشت و کعبه را
تا چراغ بی‌ریا روشن در این محفل کجاست
ای که صد گل می‌کنی هر لحظه در این بوستان
جز تو در زیر زمین یک دانه بی‌حاصل کجاست
جنگ هفتاد و دو ملت بر سر راه است و بس
ورنه غیریت میان خلق در منزل کجاست
نسبت سرو چمن با قامتش عین خطاست
قامت موزون او چون سرو پا در گل کجاست
طرفه عالم‌هاست در انفس که در آفاق نیست
آنچه پنهان کرده در دل باغبان در گل کجاست
ای که می‌گویی سعیدا را ز جان و دل گذر
جان فدایت باد لیکن عاشقان را دل کجاست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این اشعار در مورد موضوعاتی چون عشق، فراق و جستجوی حقیقت صحبت می‌کند. او از یار می‌پرسد که دل کجاست و به کنایه اشاره می‌کند که باید از معشوق پرسید که محفل عشق و دیوانگی کجاست. شاعر به غم و مصیبت‌هایی که بشر را در خود گرفتار کرده اشاره می‌کند و از نبود شاهدی برای درد و رنج سخن می‌گوید.
همچنین با اشاره به جنگ‌های مختلف، به وحدت و تفاوت‌ها در میان انسان‌ها پرداخته و از بی‌معنایی جنگ‌ها و جدایی‌های بی‌اساس انتقاد می‌کند. او به زیبایی و تناسب قامت معشوق نیز اشاره می‌کند و می‌پرسد که راز و زیبایی پنهان در دل کجاست.
در نهایت به عشق و حسرت عاشقان می‌پردازد و از یار می‌خواهد که دل عاشقان را دریابد، چرا که عشق تنها به جسم و جان نیست بلکه نیاز به احساس و دل نیز دارد. این اشعار بر پیچیدگی‌های عشق و زندگی انسانی تأکید دارند.
هوش مصنوعی: از من درباره‌ی یار چه می‌پرسی؟ بهتر است از دل بپرسی که محفل لیلی کجاست، یا از مجنون بپرس که محفلش کجاست.
هوش مصنوعی: شخصی در اثر غم و اندوه به شدت دچار آسیب شده و حالا دنبال یک شاهد می‌گردد که به او بگوید قاتل این درد و رنج کجا قرار دارد.
هوش مصنوعی: من امشب تا سحر به جستجو می‌روم، برای یافتن روشنایی بی‌ریا که در این جمع وجود دارد، در کنار کنشت و کعبه.
هوش مصنوعی: تو که در این باغ هر لحظه صدها گل می‌کاری، سزای تو در زیر زمین جز یک دانه بی‌فایده چیزی نیست.
هوش مصنوعی: بسته به اختلافات و جنگ‌های بین ملت‌ها، تنها دلیل این درگیری‌ها وجود ایده‌های نادرست و تعصبات است. اگر این مسائل وجود نداشت، تفاوت‌ها و دوگانگی‌های میان انسان‌ها در حقیقت چه معنایی داشت؟
هوش مصنوعی: این بیت به زیبایی و تناسب قامت یک شخص اشاره دارد. شاعر به گونه‌ای توصیف می‌کند که قامت آن شخص به قد بلندی مانند سرو و به لطافت گل تشبیه شده است. او می‌گوید که این قامت موزون و زیبای او، به اندازه‌ای جذاب است که بر روی چمن می‌درخشد و به نظر می‌آید که گل‌ها نیز تحت تأثیر آن، به سمت او خم شده‌اند.
هوش مصنوعی: عجیب است که در دل انسان‌ها چیزهایی وجود دارد که در عالم بیرون وجود ندارد و آنچه باغبان در قلب خود پنهان کرده، در گل‌ها یافت نمی‌شود.
هوش مصنوعی: تو که می‌گویی شخص خوشبخت و سعادتمندی را با تمام وجود تحسین می‌کنی، جانم فدای تو باد؛ اما جای دل عاشقان کجاست؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ای که می پرسی ز من کان ماه را منزل کجاست؟
منزل او در دلست، اما ندانم دل کجاست
جان پاکست آن پری رخسار، از سر تا قدم
ور نه شکلی این چنین در نقش آب و گل کجاست؟
ناصحا، عقل از مقیمان سر کویش مخواه
[...]
سایه گرد تیغ بیدم،طالع بسمل کجاست
دشنه سوسن به پهلو می رسد، قاتل کجاست
کس نمی بینم که خالی باشد از دیوانگی
در جنون آباد گیتی، آدم عاقل کجاست
یا رب امشب آن جنون آشوب جان و دل کجاست
آن خرام نازکو، آن عمر مستعجل کجاست
زورقی دارم، به غارت رفتهٔ توفان یاس
جز کنار الفت آغوشش دگر ساحل کجاست
تا به‌س تهمت نصیب داغ حرمان زیستن
[...]
ای که می‌پرسی ز من کان ماه را منزل کجاست
منزل او در دل است اما ندانم دل کجاست
اختلاف اهل دل خوبس اهل دل کجاست
آنکه حل سازد یکی از این همه مشکل کجاست
روزگاری شد که سرگردان دشت حیرتم
یک نفر پیدا نشد تا گویدم منزل کجاست
غرقه در دریای خودبینی شدم دردا که نیست
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.