فهرست شعرها به ترتیب آخر حرف قافیه گردآوری شده است. برای پیدا کردن یک شعر کافی است حرف آخر قافیه آن را در نظر بگیرید تا بتوانید آن را پیدا کنید.
مثلا برای پیدا کردن شعری که مصرع «و نهی المودة ان اصیح نفیرا» مصرع دوم یکی از بیتهای آن است باید شعرهایی را نگاه کنید که آخر حرف قافیه آنها «ا» است.
حرف آخر قافیه
شعر ۱ - فی مرثیة امیرالمؤمنین المستعصم بالله و ذکر واقعة بغداد: حبست بجفنی المدامع لاتجری - فلما طغی الماء استطال علی السکر
شعر ۲ - یمدح نورالدین بن صیاد: مادام ینسرح الغزلان فی الوادی - احذر یفوتک صید یا بن صیاد
شعر ۳ - یمدح السعید فخرالدین المنجم: الحمدلله رب العالمین علی - ما اوجب اشکر من تجدید الائه
شعر ۴ - فی الغزل: تعذر صمت الواجدین فصاحوا - و من صاح وجدا ما علیه جناح
شعر ۵ - ایضا: رضینا من وصالک بالوعود - علی ما انت ناسیة العهود
شعر ۶ - ایضا فی الغزل: أمطلع شمس باب دارک أم بدر؟ - أقدک أم غصن من البان لا أدری؟
شعر ۷ - فی الشیب: إن هجرت الناس و اخترت النویٰ - لا تلوموني فإن العذر بان
شعر ۸ - فی الغزل: علی قلبی العدوان من عینی التی - دعته الی تیه الهوی فاضلت
شعر ۹ - ایضا فی‌الغزل: ملک الهوی قلبی وجاش مغیرا - و نهی المودة ان اصیح نفیرا
شعر ۱۰ - ایضا فی الغزل: حدائق روضات النعیم وطیبها - تضیق علی نفس یجور حبیبها
شعر ۱۱ - و له فی‌الغزل: فاح نشر الحمی و هب النسیم - و ترانی من فرط وجدی اهیم
شعر ۱۲ - و له ایضا: علی ظاهری صبر کنسج العناکب - و فی باطنی هم کلدغ العقارب
شعر ۱۳ - ایضا فی الغزل: ان لم امت یوم الوداع تأسفا - لاتحسبونی فی المودة منصفا
شعر ۱۴ - فی‌الموعظة: عیب علی و عدوان علی‌الناس - اذا وعظت و قلبی جلمد قاس
شعر ۱۵ - فی‌الغزل: اصبحت مفتونا باعین اهیفا - لا استطیع الصبر عنه تعففا
شعر ۱۶ - ایضا فی‌الغزل: متی جمع شملی بالحبیب المغاضب - و کیف خلاص القلب من یدسالب
شعر ۱۷ - فی‌الغزل: قوماء اسقیانی علی الریحان واس - انی علی فرط ایام مضت اس
شعر ۱۸ - ایضا: یا ندیمی قم تنبه واسقنی واسق الندامی - خلنی اسهر لیلی و دع الناس نیاما
شعر ۱۹ - وله ایضا: یا ملوک الجمال رفقا باسری - یا صحاة ارحموا تقلب سکری
شعر ۲۰ - و له ایضا: الحمدالله رب العالمین علی - مادر من نعمة عز اسمه و علا
شعر ۲۱ - قصیده: جاء الشتاء ببرد لامرد له - و لم یطق حجر القاسی یقاسیه
شعر ۲۲ - وله ایضا: انا دلادل ابنة الکرم لابناء الکرام - اجلب الراحة والراح لقلب المستهام
شعر ۲۳ - فی مدح صاحب دیوان: ما هذه الدنیا بدار مخلد - طوبی المدخر النعیم الی غد