متی جمع شملی بالحبیب المغاضب
و کیف خلاص القلب من یدسالب
اظن الذی لم یرحم الصب اذبکی
یقایس مسلوب الفؤاد بلاعب
فقدت زمان الوصل والمرء جاهل
بقدر لذیذ العیش قبل المصائب
تجانب خلی والوداد ملازمی
و فارق الفی والخیال مواظبی
ولم اربعدالیوم خلا یلومنی
علی حبکم الا نأیت بجانبی
الیک بتعنیف اللوائم عن فتی
سبته لحاظ الغانیات الکواعب
لقد هلکت نفسی بتدلیة الهوی
و کم قلت فیما قبل یا نفس راقبی
اشبه ما القی بیوم قیامة
و سیل دموعی بانتثار الکواکب
و ان سجع القمری صبحا اهمنی
لفقد احبائی کصرخة ناعب
اری سحبا فی الجو تمطر لؤلؤا
علی‌الروض لکنا علی کحاصب
الام رجائی فیه والبعد مانعی
و کیف اصطباری عنه والشوق جاذبی
و من ذاالذی یشتاق دونک جنة
دع النار مثوای و انت معاقبی
عزیز علی السعدی فرقة صاحب
و طوبی لمن یختار عزلة راهب
و هذا کتاب لا رسالة بعده
لقد ضج من شرح المودة کاتبی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این متن شعری است درباره درد و جدایی از محبوب. شاعر از عواطف عمیق خود نسبت به عشق و دلتنگی صحبت می‌کند و به تأثیر جدایی بر قلب و روحش می‌پردازد. او به یاد روزهایی می‌افتد که با محبوبش بود و حالا احساس می‌کند از آن روزها فاصله گرفته است. در این شعر، اندوه و longing (دلتنگی) با تصاویری چون بارش اشک و زیبایی گل‌ها توصیف شده است. شاعر همچنین به تناقضات درونی خود اشاره می‌کند و از اینکه چگونه نمی‌تواند فراموش کند و در عین حال نمی‌تواند به عشق ادامه دهد، رنج می‌برد. در نهایت، او نشان می‌دهد که این عشق و جدایی آنقدر عمیق و پرمعناست که هیچ پیام دیگری بعد از آن نمی‌تواند احساساتش را منتقل کند.
هوش مصنوعی: کی می‌توانم دوباره با محبوبی که خشمگین است، جمع شوم؟ و چگونه می‌تواند دل از دست کسی که در آن نفوذ کرده، رهایی یابد؟
هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد کسی که به جوانی و بی‌پناهی رحم نمی‌کند، چگونه می‌تواند لبخند یک دل‌شکسته را با بازی‌های بی‌فکری مقایسه کند؟
هوش مصنوعی: من زمان وصال را از دست دادم و انسان به اندازه لذت زندگی را نمی‌داند تا زمانی که مصیبت‌ها را تجربه کند.
هوش مصنوعی: شما از محبت و دوستی دوری می‌جویی و مرز بین حقیقت و خیال را حفظ می‌کنی.
هوش مصنوعی: امروز هیچ کسی نیست که به خاطر عشقت از من انتقاد کند، جز این که من از کنارت دور شده‌ام.
هوش مصنوعی: به تو می‌نگرم که عیب‌ها و شکایت‌ها را از جوانی که به زیبایی‌های دل‌ربا می‌نگرد، دور می‌کند.
هوش مصنوعی: من به خاطر دلبستگی‌های خودم به شدت در عذاب هستم و بارها به خودم گفته‌ام، ای نفس، مراقب خودت باش.
هوش مصنوعی: من روز رستاخیز را شبیه می‌بینم و اشک‌هایم مانند ستاره‌هایی هستند که به زمین می‌ریزد.
هوش مصنوعی: صدای آسمانی کمرنگ قمر در صبح مرا به یاد عزیزانم می‌اندازد، همچون فریاد فردی که در غم فقدان آنها به سر می‌برد.
هوش مصنوعی: اگر در آسمان ابری باشد که مروارید بر باغ‌ها ببارد، ما نیز در خاکی خشک و سخت خواهیم بود.
هوش مصنوعی: نزدیک‌ترین امید من به اوست و فاصله مانع من. چگونه می‌توانم صبر کنم در حالی که اشتیاق قوی من به او کشاننده‌ی من است؟
هوش مصنوعی: کیست که جز تو مشتاق بهشتی باشد؟ آتش مکان من است و تو عذاب من.
هوش مصنوعی: دوست داشتن جدایی و دوری از دیگران برای شخصی که به زهد و عبادت پرداخته، کار سختی است. اما برای کسی که به این راه انتخابی آگاهانه می‌کند، مانند یک درخت خوشبوست.
هوش مصنوعی: این کتابی است که هیچ پیامی بعد از آن نخواهد بود؛ چرا که نویسنده‌ام از بیان عشق و محبت به شدت خسته شده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.