گنجور

 
رضی‌الدین آرتیمانی

فهرست شعرها به ترتیب آخر حرف قافیه گردآوری شده است. برای پیدا کردن یک شعر کافی است حرف آخر قافیه آن را در نظر بگیرید تا بتوانید آن را پیدا کنید.

مثلا برای پیدا کردن شعری که مصرع «حیف که اوقات ما تمام هبا شد» مصرع اول یکی از بیتهای آن است باید شعرهایی را نگاه کنید که آخر حرف قافیه آنها «د» است.

حرف آخر قافیه

الف
ت
د
ر
ز
ش
غ
ل
م
ن
و
ه
ی

غزل شماره ۱: زهی طراوت حسن و کمال نور و صفا

غزل شماره ۲: شوری نه‌چنان گرفت ما را

غزل شماره ۳: آنچنان داده عشق جوش مرا

غزل شماره ۴: نقابی بر افکن ز پی امتحان را

غزل شماره ۵: چون مهر بر آی بام و ایوان را

غزل شماره ۶: خون شد دل پاره پاره ما

غزل شماره ۷: جاه دنیا سر بسر نوک سنان و خنجر است

غزل شماره ۸: داند آنکس که ز دیدار تو برخوردار است

غزل شماره ۹: بهشت است آن ندانم یا بهار است

غزل شماره ۱۰: کسی که در رهش از پا و سر خبردار است

غزل شماره ۱۱: چشم من چون به روی او باز است

غزل شماره ۱۲: مهر بر روی یار باخته رنگ است

غزل شماره ۱۳: چو در دور لبش تقوی حرام است

غزل شماره ۱۴: عشقی بتازه باز گریبان گرفته است

غزل شماره ۱۵: نه پر ز خون جگرم از سپهر مینائی است

غزل شماره ۱۶: مرا در دل غم جانانه‌ای هست

غزل شماره ۱۷: در خاطر آنشوخ مگر ناله اثر داشت

غزل شماره ۱۸: شورت در سر خمار نگذاشت

غزل شماره ۱۹: تا از بر چشم آن جوان رفت

غزل شماره ۲۰: کنم از شام تا سحر فریاد

غزل شماره ۲۱: غم عشق تو ای حور پریزاد

غزل شماره ۲۲: یقین ما به خیال و گمان نمی‌گردد

غزل شماره ۲۳: کمر تا کی بخونم آن بت نامهربان بندد

غزل شماره ۲۴: سرم سودا دلم پروا ندارد

غزل شماره ۲۵: روی تو که رنگ از رخ گلهای چمن برد

غزل شماره ۲۶: نمیاید چو از دل بر زبان درد

غزل شماره ۲۷: جائی که به طاعات مباهات توان کرد

غزل شماره ۲۸: صبا هر گاه وصف آن پری کرد

غزل شماره ۲۹: گر نقاب از رخ آن صنم گیرد

غزل شماره ۳۰: به من آن مه دگر امشب نسازد

غزل شماره ۳۱: سرم بالش تنم مفرش بسوزد

غزل شماره ۳۲: حیف که اوقات ما تمام هبا شد

غزل شماره ۳۳: در روی تو دل به ما نمیمٰاند

غزل شماره ۳۴: مرا نه سر نه سامان آفریدند

غزل شماره ۳۵: ای کاش که سجاده به زنار فروشند

غزل شماره ۳۶: مگر شور عشقت ز طغیان نشیند

غزل شماره ۳۷: شب دوشم جمالی در نظر بود

غزل شماره ۳۸: شورش دوشین ما از می و ساغر نبود

غزل شماره ۳۹: چه خواهی ز دفتر تو ای خاک بر سر

غزل شماره ۴۰: آن برو رویست یا نور است یا قرص قمر

غزل شماره ۴۱: بی‌پرده برون میا که بسیار

غزل شماره ۴۲: چند ز دوران چرخ چند ز هجران یار

غزل شماره ۴۳: آن روی چون ماه آن زلف چون مار

غزل شماره ۴۴: شور عشقی کرده بازم بیقرار

غزل شماره ۴۵: ای عشق نگویم که به جای خوشم انداز

غزل شماره ۴۶: چه شور افتاده در دلها ز شیرین لعل خندانش

غزل شماره ۴۷: مرا چگونه نباشد حضور عیش و فراغ

غزل شماره ۴۸: بهوش باش که در بارگاه رد و قبول

غزل شماره ۴۹: همه دردم همه داغم همه عشقم همه سوزم

غزل شماره ۵۰: گلها ز من شکفته مگر بانگ بلبلم

غزل شماره ۵۱: با رخ همچو صبح و زلف چو شام

غزل شماره ۵۲: چو از جور رقیبان از در او بار می‌بستم

غزل شماره ۵۳: پلاس تن به بر، از دست غم قبا کردم

غزل شماره ۵۴: جز در عشق بهر در که شدم خوار شدم

غزل شماره ۵۵: تا بسر شوری از آن زلف پریشان دارم

غزل شماره ۵۶: زبان در ذکر و دل در فکر آن نامهربان دارم

غزل شماره ۵۷: دور از و بسکه سوزم و سازم

غزل شماره ۵۸: گهی هشیار و گه مست و ملنگم

غزل شماره ۵۹: وصالش دمی گر شود حاصلم

غزل شماره ۶۰: چون دم از سودای جانان میزنم

غزل شماره ۶۱: آنچه من از تو، خدا می‌بینم

غزل شماره ۶۲: یکدم که دست داده و با هم نشسته‌ایم

غزل شماره ۶۳: آنجا که وصف آن قد و بالا نوشته‌ایم

غزل شماره ۶۴: دست شوقی با گریبان آشنا می‌خواستیم

غزل شماره ۶۵: ما بهر هلاک خود هلاکیم

غزل شماره ۶۶: بی‌رخت گر بگل نظاره کنیم

غزل شماره ۶۷: آموخت ما را آن زلف و گردن

غزل شماره ۶۸: بهار حسن یا بستان عشق است

غزل شماره ۶۹: حیفم آید که گویدش کس جان

غزل شماره ۷۰: غمزه خونریز و عشوه در پی جان

غزل شماره ۷۱: ز خواب ناز خیز و فتنه سرکن

غزل شماره ۷۲: مه نامهربانم بی‌گنه دامن کشید از من

غزل شماره ۷۳: مرا دستی است بالا دست گردون

غزل شماره ۷۴: روی یار است یا گل نسرین

غزل شماره ۷۵: نتوان گذشتن آسان از آن کو

غزل شماره ۷۶: تو بدین چشم شوخ و روی چو ماه

غزل شماره ۷۷: ای کاش که بود ما نبودی

غزل شماره ۷۸: کیم از جان خود سیری ز عمر خویش بیزاری

غزل شماره ۷۹: این نگه و چشم و زلف و رو که تو داری

غزل شماره ۸۰: ای که به جز دلبری تو کار نداری

غزل شماره ۸۱: خوشتر ز بهشتی و بهٰاری

غزل شماره ۸۲: نمیدانی تو رسم دوست داری

غزل شماره ۸۳: چه التفات به خار و خس چمن داری

غزل شماره ۸۴: ای رانده درگاه تو خواری و عزیزی

غزل شماره ۸۵: چشمم افتاد بر جمٰال کسی

غزل شماره ۸۶: بهار و باده و عشق و جوانی

غزل شماره ۸۷: نه رسم دیر و نه آیین کعبه می‌دانی

غزل شماره ۸۸: ای که در ره عرفان مستمند برهانی

غزل شماره ۸۹: هجران اگر نکردی آهنگ زندگانی

غزل شماره ۹۰: چند دلهای مبتلا شکنی

غزل شماره ۹۱: نگاهی دیدم از چشم سیاهی

غزل شماره ۹۲: نرگست آن کند به شهلائی

غزل شماره ۹۳: از لطف چو در نظر نمی‌آیی

غزل شماره ۹۴: درین بوستانم نه هایی نه هویی

sunny dark_mode