بهار حسن یا بستان عشق است
سر کوی تو یا رشک گلستان
تف آه است یا باد سموم است
سرشک ماست یا باران نیسان
بهوش خود نیم معذور دارم
که آیم بر سر کویت چو مستان
بهشتی چند باشد دوزخ از تو
رضی برخیز و عالم کن گلستان
|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
بهار حسن یا بستان عشق است
سر کوی تو یا رشک گلستان
تف آه است یا باد سموم است
سرشک ماست یا باران نیسان
بهوش خود نیم معذور دارم
که آیم بر سر کویت چو مستان
بهشتی چند باشد دوزخ از تو
رضی برخیز و عالم کن گلستان
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شعر بهار حسن یا بستان عشق به زیبایی و جاذبه‌های عشق اشاره دارد. شاعر از سر کوی معشوق یاد می‌کند که زیباتر از گلستان است و احساساتش را به صورت‌های مختلفی مانند آه و باران بیان می‌کند. او ابراز می‌کند که اگرچه ممکن است از هوش برود، باز هم به سوی معشوق می‌آید. شاعر بهشت و دوزخ را با هم مقایسه می‌کند و از معشوق می‌خواهد که دنیای خود را مانند گلستانی زیبا بسازد.
هوش مصنوعی: بهار زیبایی یا باغ عشق در کنار کوچه تو قرار دارد و باعث حسادت گلستان می‌شود.
هوش مصنوعی: آیا این اشک‌های ما ناشی از درد و گناه است یا اینکه از آسمان باران رحمت نازل می‌شود؟
هوش مصنوعی: من به خاطر هوش و حواسم عذرخواهی نمی‌کنم، زیرا مثل مستان بر سر کوی تو می‌آیم.
هوش مصنوعی: چند تا بهشت در مقابل جهنم وجود دارد، ای رضی! بلند شو و دنیای خود را به یک گلستان تبدیل کن.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
جگر تشنگانند بی‌توشگان
که بیچارگانند و بی‌زاوران
چو بشنید پرویز پوزش کنان
برانگیخت از هر سویی مهتران
ولیکن مرا هست عذر زنان
یکی هفته ام داد باید زمان
خداوند ما شاه کشورسِتان
که نامی بدوگشت زاولستان
سر شهریاران ایران زمین
که ایران بدو گشت تازه جوان
یکی خانه کرده‌ست فرخاردیس
[...]
به دست آرد از آب حیوان نشان
بخور زو و پس شاد زی جاودان
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.