به بوی می دو سه ژولیده مرقع پوش
میان دیر خرابات آمدیم به هوش
چو رطل می به دهان قنینه دوخته چشم
چو شیشه پنبه به وعظ سبو کشیده به گوش
ز هر چه فایده ای دیده بهره ور گشته
نهاده بر سخن راست گوش پندنیوش
به چرب و خشک رباب و چغانه در سازش
به خام و پخته پیمانه و سبو در جوش
همیشه کام به نور حضور در دامن
همیشه یار ز حسن خیال در آغوش
سروده با بت و مطرب چو با فرشته سحاب
چمیده با دف و ساغر چو با ستاره سروش
ز بس حرارت افکار سینه کوره نار
ز بس حلاوت گفتار کام چشمه نوش
به دوستی در دکان حیله دربسته
نه مکر و حیله خر از هم نه کبر و عشوه فروش
چو روز چند برین عیش و انبساط گذشت
یکی ز زمره ما در میانه شد خاموش
زدیم بانگ چو دیدیم خفته بر طرفی
ز مستی می سرشار زندگی مدهوش
پی بریدن پیوند جان ز جانانش
به سینه جان ز شکنج برآمدن به خروش
به حارسان بدن در مقام قطع وداع
همان نگار نهانی نهاده رو بر روش
به عزم آن که گذارد مقام برگردد
سر از دریچه نطق و دماغ و دیده و گوش
روان به وحدت حسنش شهادت آوردیم
نمود روی ز برقع نگار برقع پوش
حقیقت آن که چو عارف به حق شود واصل
به وجد خرقه چو پروانه افکند از دوش
جمال ذات حقیقی برآید از پرده
به پختگی چو رسد می فرونشیند جوش
گمان مدار که این کالبد شود باطل
دمد به جای قد و زلف سرو و مرزنگوش
به سعی اگرچه کسی ره به کنه او نبرد
ز عمر تا نفسی هست در تلاش بکوش
دکان چون و چرا بسته از درون و برون
به فضل عام دمادم به مهر نوشانوش
نظر به صورت ظاهر مکن «نظیری » را
یقین شناس که حق را بشر بود روپوش
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به توصیف حال و هوای میخانه و جذبه‌های عرفانی می‌پردازد. او از آمدن به خرابات و دوری از تعلقات دنیوی سخن می‌گوید و به اشعاری که بر پایه عشق، مستی و زیبایی است تاکید دارد. شاعر به بازیگری و ساز و آواز اشاره می‌کند و تجربیات شیرین خود را در کنار دوستان و با احساس شادی و سرخوشی بیان می‌کند. در ادامه، به پیوند جان با معشوق و عرفان اشاره کرده و نسبت به ذات حق و زیبایی‌های آن نظر داده و در نهایت به تلاش برای رسیدن به حقیقت و رفع پرده‌ها از زیبایی واقعی تأکید می‌کند. او به انسان‌ها می‌گوید که بر اساس ظاهر نباید قضاوت کنند، زیرا حقیقت در باطن نهفته است.
هوش مصنوعی: با عطر شراب، ما با حالتی سرگردان و لباس‌های شلخته، به میخانه‌ای آمدیم و هوشیار شدیم.
هوش مصنوعی: وقتی که لبانم به می آغشته می‌شود و چشمانم مانند شیشه‌ای شکننده به گوشه‌ای خیره می‌شود، گویی در حال گوش دادن به نصیحتی از طرف کسی هستم.
هوش مصنوعی: هرچه سودی از آن مشاهده کرده‌ای، از آن بهره‌مند شده و بر سخن راست و محکم گوش بسپار و پندگیر.
هوش مصنوعی: در اینجا به تنوع و تضادهایی که در زندگی و هنر وجود دارد اشاره شده است. ساز و آوای خوش و شاداب با وجود نواهای متفاوت و گاهی ناهمگون، نمایانگر وجود اختلافات در زندگی است. همچنین، در کنار هم قرار گرفتن حالات مختلف و سنجش میان آنها، نشان از تأثیرگذاری و ارتباط نزدیک بین احساسات و چیزهای مادی دارد.
هوش مصنوعی: همیشه از درخشش حضور محبوب، لذت می‌برم و در آغوش او، خوب بودن و زیبایی را تجربه می‌کنم.
هوش مصنوعی: این بیت بیانگر حالتی از سروری و رهایی است که در آن فرد با زیبایی و هنر می‌آمیزد. شاعر از لذت‌ها و شادی‌هایی که در کنار معشوق و همراهی موسیقی به دست می‌آید، سخن می‌گوید. در این حالت، حضور انواع زیبایی‌ها و هنرها باعث شعف و آرامش روحی می‌شود، به گونه‌ای که فرد احساس می‌کند در دنیایی پر از نور و سرور قرار دارد.
هوش مصنوعی: به خاطر شدت احساسات و تفکرات درون، سینه مانند کوره‌ای داغ و ملتهب شده است. و به خاطر شیرینی کلام و گفتار، کام و دهان مانند چشمه‌ای از نوشیدنی لذت‌بخش گشته است.
هوش مصنوعی: در دوستی، نمی‌توان به ترفندها و دغل‌کاری‌ها اعتماد کرد. نباید از غرور و فریبندگی برای جلب توجه دیگران استفاده کرد. دوستی واقعی باید بر پایه صداقت و اعتماد باشد و نه بر اساس تظاهر و دورویی.
هوش مصنوعی: به مدت چند روز در این خوشی و شادی گذراندیم، اما یک نفر از ما در میان جمع ناگهان سکوت کرد.
هوش مصنوعی: در زمانی که دیدیم کسی به خواب رفته، آواز بلندی سر دادیم. به خاطر مستی و سرخوشی ناشی از شراب، زندگی ما در حال غرق شدن بود.
هوش مصنوعی: قطع کردن رابطه جان با محبوب، باعث می‌شود که از دل داغ‌دار و مضطرب فریاد برآید.
هوش مصنوعی: در جایی که حارسان (محافظان) بدن حضور دارند و در حال وداع هستند، همان معشوق پنهان به آرامی روی خود را به سمت آنها می‌چرخاند.
هوش مصنوعی: به قصد آن که به مقام بالا برسد، انسان باید از روش شنیدن و دیدن و بیان خود فراتر برود.
هوش مصنوعی: ما حقیقت زیبایی او را درک کرده‌ایم و با تمام وجود به یکپارچگی و زیبایی‌اش گواهی می‌دهیم، حال آنکه چهره‌ی دلربای او پشت پرده‌ای پنهان است.
هوش مصنوعی: زمانی که عارف به حقیقت و شناخت عمیق می‌رسد، مانند پروانه‌ای که از دوش خود ردای خود را می‌اندازد، از همه تعلقات و زواید دنیوی دل می‌کند.
هوش مصنوعی: زیبایی واقعی و حقیقی وقتی نمایان می‌شود که به کمال خود برسد و در این مرحله، هیجان و شوق به آرامش می‌رسد.
هوش مصنوعی: نگذار که فکر کنی این جسم بی‌ارزش می‌شود و با خیال قد و زلف سرو و گل مرزنگوش دست به دست می‌گردد.
هوش مصنوعی: اگرچه ممکن است کسی نتواند به عمق وجود خود دست یابد، اما تا زمانی که نفس کشیده می‌شود، باید کوشش کرد و تلاش ادامه دارد.
هوش مصنوعی: دکان به خاطر ناپاکی‌ها و تردیدها از هر دو طرف بسته شده است، ولی به واسطه‌ی رحمت عمومی همیشه و در هر زمانی پر از نعمت و محبت است.
هوش مصنوعی: به ظواهر و شکل‌های بیرونی نگاه نکن، زیرا کسی که واقعاً شایسته و ارزشمند است را باید با عمق وجودش بشناسی. حقیقت ممکن است در لایه‌ای از نقاب‌ها پنهان شده باشد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
وزیر شاه بدیدار پهلوان برغوش
گرفت و داد بپیمان دوستی دل و هوش
بموسم گل و بلبل زجام و بلبله کرد
شراب گلگون از دست گلعذاران نوش
همه سعادت دستور شاه سعدالملک
[...]
ز دست مدعیان یک زمانکی شبِ دوش
شرابکی دو سه در خدمتت نکردم نوش
به روزگار شبی دیگر اتفاق افتد
که پای بوس تو حاصل کنیم و دست آغوش
بر آتش جگرم ریز یک دم آب وصال
[...]
دو هفتهٔ دگر از بوی باد مشک فروش
شود چو باغ بهشت این زمین دیبا پوش
درخت غنچه کند، غنچه پیرهن بدرد
به وقت صبح چو مرغان برآورند خروش
شود چو روی فلک پرستاره روی زمین
[...]
چو جام لعل تو نوشم کجا بماند هوش
چو مست چشم تو گردم مرا که دارد گوش
منم غلام تو ور زانک از من آزادی
مرا بکوزه کشان شرابخانه فروش
ببوی آنک زخمخانه کوزه ئی یابم
[...]
چه گفت با تو شنیدی رباب و عود به گوش
ز کس مترس و به بانگ بلند باده بنوش
سروش عاطفت از نو نوید رحمت داد
معاشران همه دادند بوسه بر سر و روش
به خواب شیخ حرم دید دوش مستی را
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.