ای که همه کار ما راست به تدبیر توست
غایت بهبود ماست هرچه به تقدیر توست
ما ز جهان غافلیم ورنه در او هر طرف
شهرت دلجوی تو حسن جهانگیر توست
مایهٔ گنج وفا جان خراب من است
چارهٔ مجنون عشق زلف چو زنجیر توست
ای که هوس می بری بندگیِ دوست را
مانع این سلطنت غایت تقصیر توست
یاز کرامت ملاف یا چو خیالی به صدق
پیروِ بخت جوان باش که او پیر توست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف قدرت و تدبیر الهی می‌پردازد و بیان می‌کند که همه چیز در زندگی ما تحت تأثیر خواست و تقدیر خداوند است. شاعر به زیبایی‌های جهان اشاره می‌کند و می‌گوید که اگرچه ما از دنیا غافل هستیم، اما زیبایی‌های آن (که ناشی از الطاف خداوند است) قابل مشاهده است. همچنین به عشق و وفا اشاره می‌کند و می‌گوید که این احساسات و تعهدات، ریشه در ارتباط ما با خداوند دارند. شاعر در نهایت از خداوند درخواست می‌کند که به اوکرامت و بخشش عطا کند و به سرنوشت خود که بارها از نظر سن و سال تأثیر می‌پذیرد، توجه کند.
هوش مصنوعی: ای کسی که همه امور ما به تدبیر تو shape می‌گیرد، آرزوی بهبودی ما در هرچه که به خواست و تقدیر تو مربوط می‌شود، نهفته است.
هوش مصنوعی: ما از دنیا بی‌خبر هستیم، وگرنه در هر سو نام دلخواه تو به عنوان زیبایی بی‌مانند وجود دارد.
هوش مصنوعی: ثروت واقعی من وفاداری و جان فرسوده‌ام است، و راه حل مشکل عاشقانه‌ام، موهای زیبا و پیچیده توست که مانند زنجیری مرا در خود محبوس کرده است.
هوش مصنوعی: ای کسی که به خواسته‌های خود می‌پردازی، بدان که اگر بخواهی خود را به دوستی با خدا بسپاری، مانع از رسیدن به این مقام عالی، کوتاهی و تقصیر تو خواهد بود.
هوش مصنوعی: به خاطر بزرگواری ملا، یا اگر می‌خواهی مانند خیالای دلنشین، با ایمان و امید زندگی کن. تو باید پیرو شانس خودت باشی، زیرا شانس تو از هر چیز دیگری برایت ارزشمندتر است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.