|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
لغزش به بخش حاشیه‌های شعر |
|
|
لغزش به بخش تصاویر نسخه‌های خطی، چاپی و نگاره‌های هنری مرتبط با شعر |
|
|
لغزش به بخش ترانه‌ها و قطعات موسیقی مرتبط با شعر |
|
|
لغزش به بخش شعرهای هم‌آهنگ |
|
|
لغزش به بخش خوانش‌های شعر |
|
|
لغزش به بخش شرح‌های صوتی |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
به اشتراک‌گذاری متن شعر جاری در گنجور |
|
|
مشابه‌یابی شعر جاری در گنجور بر اساس وزن و قافیه |
|
|
مشاهدهٔ شعر مطابق قالب‌بندی کتاب‌های قدیمی (فقط روی مرورگرهای رومیزی یا دستگاه‌های با عرض مناسب) |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
تا قدح هردم چرا بوسد لب میگون او
زاین حسد عمری ست تا من تشنه‌ام بر خون او
مطربا چون عود سر تا پای خود در چنگ غم
تا نمی سوزد نمی داند کسی قانون او
اینک اینک عاشقانِ مست تو، لیلی کجاست
تا ز سر دیوانگی آموختی مجنون او
افعیِ زلفت که در عاشق‌کشی افسانه‌ای‌ست
آمدی در دست اگر دانستمی افسون او
با خیالی کاش از این دلسوز تر بودی غمت
تا زمانی شادمان بودی دل محزون او
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف احساسات عاشقانه و دردهای ناشی از عشق می‌پردازد. شاعر از عشق و شوق خود به معشوق سخن می‌گوید و به حسرت‌هایش از دوری و جدایی اشاره می‌کند. او به مسأله حسادت و تشنگی برای عشق می‌پردازد و نشان می‌دهد که چگونه غم و درد در زندگی‌اش حاکم است. تصویرهایی از عاشقانی که مست عشق هستند و افسانه‌هایی از جذابیت و خطر زلف معشوق به کار رفته، به شکلی رازآلود و عمیق، حال و هوای عاشق را به تصویر می‌کشد. در نهایت، شاعر آرزو می‌کند ای کاش معشوق به حس دلسوزی بیشتر توجه می‌کرد تا دل او کمتر محزون باشد.
هوش مصنوعی: هر بار که جام را به لب میگون او نزدیک می‌کنم، احساس حسادت می‌کنم. من سال‌هاست که تشنه‌ام و در واقع، این حس عطش برای من به اندازه نوشیدن خون او ارزشمند است.
هوش مصنوعی: ای نوازنده، تا زمانی که تمام وجودت در درد و غم نغمه‌سرایی نکند، هیچ‌کس نمی‌داند که چه قوانینی بر هنر تو حاکم است.
هوش مصنوعی: عاشقان مست و شیدای تو کنار هم جمع شده‌اند، اکنون بگو لیلی کجاست تا از عشق و جنون او بیاموزند.
هوش مصنوعی: اگر می‌دانستم که زلف تو چه قدرتی در کشتن عاشقان دارد، هرگز نمی‌گذاشتم که در دستان تو گرفتار شوم.
هوش مصنوعی: کاش تو هم دلسوزتر از این بودی تا غمت باعث می‌شد دل محزون او برای مدتی شاد و خوشحال باشد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
نامه سربسته آمد غنچه و مضمون او
حسب حال بلبل و شرح دل پر خون او
قصد لیلی باشد از جعد مسلسل عرض حسن
زان چه غم دارد که گردد بیدلی مجنون او
خضر را خواهی که بینی بر لب آب حیات
[...]
خط مشگین چیست گرد عارض گلگون او
شاه بیت دفتر حسن و وفا مضمون او
سبزه ی تر چون بگرد آن لب میگون دمید
گو مشو غافل دل دیوانه از افسون او
در حضور غنچه گو بلبل زبان را بسته دار
[...]
چند گیرد جام می کام از لب میگون او؟
ساقیا، بگذار، تا بر خاک ریزم خون او
قصه لیلی و مجنون پای تا سر خوانده ام
هم تو از لیلی فزونی، هم من از مجنون او
مهر آن مه را بجان خواهم، که بس لایق فتاد
[...]
معرفی آهنگهایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 شما حاشیه بگذارید ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.