گنجور

حاشیه‌ها

ارسلان زیازی در ‫۱۳ سال قبل، چهارشنبه ۲۹ شهریور ۱۳۹۱، ساعت ۱۳:۳۰ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۵:

بیت پنجم میتواند تفسیر دیگری نیز داشته باشد که از کاربردِ ایهامی بس جالب و مهارتِ شعری ی بسیار ماهرانه و تو در تو حاکی است. بدین ترتیب: از آنجاییکه "زهره" هم به معنا ی ناهید، ستاره دوّم از خورشید است و هم به معنا ی ترک شدن؛ و نیز از آنجاییکه "زحل" هم به معنای "سترن"، ستاره ی ششم از خورشید است و هم به معنا ی دورماندن و افسردگی، بنابر این این بیت با اشاره به پیش بینی‌ ی روحیات از تاثیرِ ِ ستارگان (کار بردِ ِ طالع بینی‌ ی اسطرلاب) به این معنا اشارت دارد که چون افسردگی تو از دوری ی یار است، و نه‌ افسانه ی تاثیرِ ِ ستارگان بر روحیاتِ انسانی‌، بنا‌ بر این برو به دنبالِ ِ گرفتنِ ِ طرّه ی مهچهره یی و از افسانه بافتنِ تاثیر ستارگان دست بر دار.

احمد در ‫۱۳ سال قبل، سه‌شنبه ۲۸ شهریور ۱۳۹۱، ساعت ۲۱:۰۴ دربارهٔ شیخ محمود شبستری » کنز الحقایق » بخش ۱۷ - در ذکر شیطان و لعنت کردن بر او:

خیلی عالیه

امیر کریمی در ‫۱۳ سال قبل، سه‌شنبه ۲۸ شهریور ۱۳۹۱، ساعت ۱۸:۵۸ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۴:

سلام و سپاس
در مورد مصرع دوم بیت دوم باید عرض کنم که باید "تا یاد تو افتادم باشد"
حتی در اجرای موسیقی جلال ذوالفنون و شهرام ناظری هم "تا یاد تو افتادم" خوانده شده است
همچنین معنای "تا" در مصرع با معنی تر جلوه خواهد داشت
سپاس

CCX در ‫۱۳ سال قبل، سه‌شنبه ۲۸ شهریور ۱۳۹۱، ساعت ۱۸:۴۴ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲:

با سلام
بیت دوم که تلمیح به آیه ی شریف انعام 76 دارد
"لا احب افلین" باید به صورت "لا احب الافلین" نوشته شود
با تشکر
و...

آشنای دیرپا در ‫۱۳ سال قبل، سه‌شنبه ۲۸ شهریور ۱۳۹۱، ساعت ۰۹:۱۱ دربارهٔ ابوسعید ابوالخیر » ابیات پراکندهٔ نقل شده از ابوسعید از دیگر شاعران » تکه ۲۹:

این چند بیت از رابعه بنت کعب میباشد که عاشق غلام برادرش بکتاش شد و به این دلیل به دست برادرش کشته شد.

سعید سعدآبادی در ‫۱۳ سال قبل، سه‌شنبه ۲۸ شهریور ۱۳۹۱، ساعت ۰۸:۳۳ دربارهٔ عبید زاکانی » موش و گربه:

سایت بسیار مفیدی دارید متشکرم

حسین ط در ‫۱۳ سال قبل، سه‌شنبه ۲۸ شهریور ۱۳۹۱، ساعت ۰۰:۲۶ دربارهٔ قاآنی » قصاید » قصیدهٔ شمارهٔ ۸۸ - ‌در مدح یکی از علمای علّام و فضلای ذوی‌العزّ والاحترام گوید:

با درود
عنوان این فصیده این نمی‌باشد که در اینجا آمده: «در مدح یکی از علمای علّام...»
سؤال اینست که این «یکی از علمای علّام» اسمش چه بوده که شاعر ننوشته، در صورتی که دیگر قصائد به همراه نام و غیرو آمده. اگر این شخص دارا مقام بالایی بوده و وحی بر او نازل می‌شده که شخص عادی‌ای نمی‌تواند باشد:
حامل اسرار وحی ایزدی
بر زمین از آسمان آمد پدید
به روشنی او را حامل اسرار وحی ایزدی می‌داند و همچنین:
فیض فیاضی ز دیوان ازل
بر که بر پیر و جوان آمد پدید
نور اشراقی ز خلاق زمن
بر چه بر اهل زمان آمد پدید
در دیوانی که من دارم و نسخهء چاپ اول آنست به سال 1237 و خوشبختانه از دستکاری نامردمان به دور مانده عنوان این قصیده جنین است:
« در مدح و منقبت حضرت قائم امام محمد مهدی صلوات‌الله علیهة
ممنون

محمد در ‫۱۳ سال قبل، دوشنبه ۲۷ شهریور ۱۳۹۱، ساعت ۲۳:۱۹ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۷۴:

سلام به نظرمن حافظ در بیت سه گفته که سرو در سایه درختان کوتاه قامت بهشتی نمیتونه قرار بگیره ومعشوق زمینی خودشو بسیار بالاترو زیباتراز بهشت ونعمتهای بهشتی میدونه

محمد در ‫۱۳ سال قبل، دوشنبه ۲۷ شهریور ۱۳۹۱، ساعت ۲۳:۰۶ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۷۴:

باسلام به نظرمن دربیت3منظورحافظ میتونه این باشه که سرو به دلیل قامت بلندش نمیتونه درسایه درخت سدره وطوبی که درختان کوتاه قامتی هستند قراربگیره پس درنتیجه میشه اینطور تفسیرکرد که حافظ بهشت موعودرو برای انسانی به بزرگی خودش حقیر میدونسته

شهنام معصوم پوری در ‫۱۳ سال قبل، دوشنبه ۲۷ شهریور ۱۳۹۱، ساعت ۲۰:۲۶ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۴۲:

این غزل حضرت حافظ در باره یوسف زهرا (س) حضرت امام زمان ولی عصر (عج)می باشد . در این غزل بی پرده از نام مبارک امام زنده مهدی دین ( اشاره به ایه شریفه در قران کریم 1. هُوَ الَّذِی أَرْ‌سَلَ رَ‌سُولَهُ بِالْهُدَیٰ وَدِینِ الْحَقِّ لِیُظْهِرَ‌هُ عَلَی الدِّینِ کُلِّهِ وَلَوْ کَرِ‌هَ الْمُشْرِ‌کُونَاوست کسی که پیامبرش را با هدایت و طاعتِ پای برجا فرستاد، تا دینش را بر هر چه دین است پیروز گرداند، هر چند مشرکان را بسی ناخوش آید. ﴿التوبة: 33﴾) به همراه نشانه های ظهور نام برده شده است
درود بر مهدی دین

omid در ‫۱۳ سال قبل، دوشنبه ۲۷ شهریور ۱۳۹۱، ساعت ۱۹:۵۶ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۰۵:

با تشکر از سایت گنجور
جمال خوبان دلپذیر است و ذکر" تحمل کردن" آن ضروری نیست.
بیت به صورت زیر درست تر به نظر میرسد :
ای که گفته ای تحمل نکنی جفای خوبان

ندا در ‫۱۳ سال قبل، دوشنبه ۲۷ شهریور ۱۳۹۱، ساعت ۱۹:۵۱ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۵۱۸:

من هم داوود آزاد به اینجا کشوند. آهنگ و شعر با صدای ایشون آدم رو بی حس می کنه، خلسه کامل. درود بهش واقعاً حق نگه نگهدارش

امید.م در ‫۱۳ سال قبل، دوشنبه ۲۷ شهریور ۱۳۹۱، ساعت ۱۳:۱۶ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۴۶:

البته وقتی که کلمه ی "شکل" رو بکار برده "دیده" صحیح تر میباشه. چون دیده هست که شکل رو مشاهده میکنه!

ناشناس در ‫۱۳ سال قبل، دوشنبه ۲۷ شهریور ۱۳۹۱، ساعت ۱۲:۵۰ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۳۳:

می شه بگین این شعر در وصف کیه؟؟؟؟؟؟؟؟ ممنون میشم ؟؟؟؟>><<<<""::}}{{

م. در ‫۱۳ سال قبل، دوشنبه ۲۷ شهریور ۱۳۹۱، ساعت ۰۹:۱۳ دربارهٔ عطار » الهی نامه » بخش هجدهم » (۳) حکایت مأمون خلیفه با غلام:

مصرع دوم بیت 12:
به بغداد آمدند از بصره یک روز
الهی نامه به تصحیح فؤاد روحانی

خدابنده در ‫۱۳ سال قبل، دوشنبه ۲۷ شهریور ۱۳۹۱، ساعت ۰۷:۲۳ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر اول » بخش ۲ - عاشق شدن پادشاه بر کنیزک رنجور و تدبیر کردن در صحت او:

بیان عشق انسان کامل به آدمی ؛ مشکل آدمی و تلاش بسیاری از انبیا، فیلسوفان و دانشمندان برای حل این مشکل و ناکامی همه
شاه؛ انسان کامل: شبیه خدا آفریده شده است؛ در درون آدمها ساکن میشود و جلوه درونی آن کودک درون یا وجدان نامیده میشود و عاشق اینست که در آدمیان پر شود؛ آدمی میتواند از او پر شود و از عالم حیوانی به عالم انسانی که ابدیست منتقل شود.
کنیزک؛ آدم: حیوانی که ذره ای از آن انسان کامل در هنگام تولد به او واگذار شده است و طی زندگی تحت اختیار او تقویت میشود یا مریض شده میمیرد.

محسن زرگرنژاد در ‫۱۳ سال قبل، یکشنبه ۲۶ شهریور ۱۳۹۱، ساعت ۲۳:۲۱ دربارهٔ سعدی » بوستان » باب سوم در عشق و مستی و شور » بخش ۲۵ - مخاطبه شمع و پروانه:

پیام شعر :
عشق یعنی پایداری و چشیدن رنج هجران تا آخرین ذره وجود(همچون ایستادگی شمع و که در فراق یارش, عسل, بجز مومی که شمع از آن ساخته شده از او باقی نمانده,تا به آخرین قطره اش می سوزد)
نه چون پروانه که به یکباره با خودکشی اش نشان میدهد که تحمل استقامت و صبر را در نه در فراق یار که در وصال یارش را هم ندارد.
و این وصف تفاوت مومن با عارف است

محمد خاکشور در ‫۱۳ سال قبل، یکشنبه ۲۶ شهریور ۱۳۹۱، ساعت ۰۳:۲۹ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۴:

در بیت دوم : گر سیل عالم پر شود هرموج چون اشتر شود؛ طبیعتا باید در معنی واژه از حذف شده باشد بدین معنی که اگر از سیل عالم پر شود. به نظر می رسد اینگونه اشتباه فاحشی خواهد بود. به گمان من شعر چنین است : گر سیل عالم بر شود هرموج چون اژدر شود.(عالم بر= برنده ی جهان- به فتحه ی با) یعنی سیل آنقدر بزرگ باشد که دنیارا با خود ببرد وهرموجی چونان اژدها سرکش باشد.

جفر در ‫۱۳ سال قبل، شنبه ۲۵ شهریور ۱۳۹۱، ساعت ۱۷:۲۴ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۹۳:

گمان کنم فعل ِ «بتوانند» در مصراع ِ «ور نه مستوری و مستی همه کس نتوانند» معنی ِ بهتر و کامل تری داشته باشد. البته از هیچ نسخه ای نقل نمی کنم و این صرفن گمان خودم است.

آذرین در ‫۱۳ سال قبل، شنبه ۲۵ شهریور ۱۳۹۱، ساعت ۱۲:۵۷ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۱۵:

سلام
درمصرع اول و چهارم غلط املایی (کس) مشاهده می شود
ضمناًبنده غزلی هم قافیه با این غزل شیخ اجل شروع کرده ام که امیدوارم به خوبی به پایان برسانم با این مطلع:
دیشب صدای پای تو از خاطرم گذشت

۱
۵۱۹۷
۵۱۹۸
۵۱۹۹
۵۲۰۰
۵۲۰۱
۵۵۵۵