مهرنوش در ۹ سال و ۱۱ ماه قبل، یکشنبه ۲۵ خرداد ۱۳۹۳، ساعت ۰۶:۰۷ دربارهٔ سلمان ساوجی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۱:
بیت دو، مصرع دو: یه-> یا
---
پاسخ: با تشکر، تصحیح شد.
مهرنوش در ۹ سال و ۱۱ ماه قبل، یکشنبه ۲۵ خرداد ۱۳۹۳، ساعت ۰۶:۰۳ دربارهٔ سلمان ساوجی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۹:
بیت پنجم مصرع دوم : ز ناز -> زُنار
مهرنوش در ۹ سال و ۱۱ ماه قبل، یکشنبه ۲۵ خرداد ۱۳۹۳، ساعت ۰۶:۰۱ دربارهٔ سلمان ساوجی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۹:
بیت ششم، مصرع دوم: جن-> جان
مهرنوش در ۹ سال و ۱۱ ماه قبل، یکشنبه ۲۵ خرداد ۱۳۹۳، ساعت ۰۵:۵۳ دربارهٔ سلمان ساوجی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۸:
"حاشدت" چیه در بیت آخر؟!
مهرنوش در ۹ سال و ۱۱ ماه قبل، یکشنبه ۲۵ خرداد ۱۳۹۳، ساعت ۰۵:۳۹ دربارهٔ سلمان ساوجی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۷:
بیت سوم مصرع دوم: نست-> مست
دکتر ترابی در ۹ سال و ۱۱ ماه قبل، شنبه ۲۴ خرداد ۱۳۹۳، ساعت ۲۳:۴۴ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » آغاز کتاب » بخش ۲ - ستایش خرد:
دوستان نادیده، استاد شمس نظر این کمترین را در خوانش مصرع دوم از بیت آغازین خواسته اند ؛
زحمت افزا میشوم : افعال پیشوندی فراوانی زنده یاداستاد خانلری در جلد دوم تاریخ زبان فارسی ذکر فرموده است از آن جمله بر گذشتن به مانای رد شدن، سپری شدن ، برتر و بالا تر رفتن، بر افراشتن و......حکیم توس خود از جمله می فرماید : بیامد شهنشاه ازین سان به دشت
همی تاجش از مشتری بر گذشت و جایی دیگر
خروشیدن تازی اسبان به دشت
زبانگ تبیره همی بر گذشت.
و شیخ شیراز :
محل و قیمت خویش آن زمان بدانستم
که بر گذشتی و مارا به هیچ نخریدی
گمان می برم با این شواهد و ابیات پس از نخستین بیت در آغاز خرد نامه باید اندیشه را فاعل فعل بر نگذرد بدانیم. وبا پوزش از گستاخی و همراه بهترین درودها.
میر محمد مرسلی در ۹ سال و ۱۱ ماه قبل، شنبه ۲۴ خرداد ۱۳۹۳، ساعت ۲۲:۰۱ دربارهٔ ملک‌الشعرا بهار » قصاید » شمارهٔ ۹۶ - سپید رود:
در بیت شش منظور از آبی میوی به می باشد
فاطمی در ۹ سال و ۱۱ ماه قبل، شنبه ۲۴ خرداد ۱۳۹۳، ساعت ۱۹:۴۲ دربارهٔ پروین اعتصامی » دیوان اشعار » مثنویات، تمثیلات و مقطعات » شمارهٔ ۴۶ - جان و تن:
سلام.بسیارزیبابود.این شغرانسان رابه یادشعرسعذی می اندازدکه میفرماید تن آدمی شریف است به جان آدمیت نه همین لباس زیباست نشان آدمیت... خداهردورابیامرزد.
مهدی در ۹ سال و ۱۱ ماه قبل، شنبه ۲۴ خرداد ۱۳۹۳، ساعت ۱۵:۲۲ دربارهٔ سعدی » گلستان » باب هشتم در آداب صحبت » حکمت شمارهٔ ۴:
علم چندان که بیشتر دانی
چون عمل در تو نیست نادانی
zed در ۹ سال و ۱۱ ماه قبل، شنبه ۲۴ خرداد ۱۳۹۳، ساعت ۱۴:۴۹ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۸۰۶:
من بوهریره آمدم رنج و غمت انبان من یعنی چی؟
بهزاد در ۹ سال و ۱۱ ماه قبل، شنبه ۲۴ خرداد ۱۳۹۳، ساعت ۱۴:۴۰ دربارهٔ شهریار » گزیدهٔ اشعار ترکی » قاصد:
دوستان استاد شهریار اشعار ترکی را به لهجه ترکی تبریز سروده است ، ترکی با لهجه تبریزی یکی از زیباترین لهجه های این زبان است اما از لحاظ ادبیات ترکی کمی در تناقض می باشد
مازیار در ۹ سال و ۱۱ ماه قبل، شنبه ۲۴ خرداد ۱۳۹۳، ساعت ۱۲:۲۶ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۴۰:
به نظر من من چرا ملک جهان را به جویی نفروشم مناسب تره.
حافظ میفرماید پدرم (حضرت آدم) بهشت را با آن عظمتش به دو گندم بفروخت. پس چرا من این جهان بی ارزش را به جویی نفروشم. هر جور فکر میکنم میبینم این بهتره.
juki در ۹ سال و ۱۱ ماه قبل، جمعه ۲۳ خرداد ۱۳۹۳، ساعت ۲۳:۴۲ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵:
عشق در قرآن نیامده؟؟؟!!!
حتماً باید کلمه عشق آمده باشد؟
عشق اصلا چیست؟
مگر نه این است:
الذین آمنوا اشد حب لله + یحبهم و یحبونه
عشق حضرت حافظ این است
دکتر ترابی در ۹ سال و ۱۱ ماه قبل، جمعه ۲۳ خرداد ۱۳۹۳، ساعت ۱۷:۵۸ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶۳:
مصرع نخست از اولین بیت بدین صورت ضرب المثل شده است:
از هر چه بگذری سخن دوست خوشتر است......والله اعلم
میلاد سماوات در ۹ سال و ۱۱ ماه قبل، جمعه ۲۳ خرداد ۱۳۹۳، ساعت ۱۷:۰۸ دربارهٔ قاآنی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳:
مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن
میلاد سماوات در ۹ سال و ۱۱ ماه قبل، جمعه ۲۳ خرداد ۱۳۹۳، ساعت ۱۷:۰۲ دربارهٔ قاآنی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲:
وزن: مستفعلن مقاعل مستفعلن فعل
محسن خادمی در ۹ سال و ۱۱ ماه قبل، جمعه ۲۳ خرداد ۱۳۹۳، ساعت ۱۶:۴۶ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر سوم » بخش ۱۲۸ - حکایت آن دزد کی پرسیدند چه می‌کنی نیم‌شب در بن این دیوار گفت دهل می‌زنم:
معنی برخی اصطلاحات دشوار:
عَنید: عنود، سرکش، لجوج، خیره سر، ستیزه گر
طقطق [ طِ طِ / طَ طَ ]: صدای برهم زدن دو چیز سخت
سنی: بزرگ، گران قدر
بوسبل: (برگرفته از فرهنگ لغت عمید):
(اسم) [مٲخوذ از عربی: ابوسبل] [قدیمی، مجاز] [busobol]
1. خداوند راه‌ها؛ فرمانروای راه‌ها.
2. راه‌شناس.
3. راهزن.
زنده دل در ۹ سال و ۱۱ ماه قبل، جمعه ۲۳ خرداد ۱۳۹۳، ساعت ۱۶:۴۰ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۷۵:
بیچارگی یک عاشق در این شعر در نهایت امکان توصیف شده است. همانطور که سعدی در جایی میگوید: به ناله کار میسر نمیشود سعدی/ و لیک ناله ی بیچارگان خوش است بنال.
نکته ای که به ذهن متبادر میشود، نحوه ی نالیدن است نه مفهوم آن. مفهوم این شعر با اشعار کلاسیک و نو بسیاری مشابهت دارد، اما چیزی که این شعر را مجزا میکند صورت بیان آن و به اصطلاح خود استاد سخن "نالیدن" است. سعدی در این شعر از اینکه معشوق به عهد خود وفا نکرده است، و گویا به عهد با هیچکس وفا نمیکند؛ گله دارد و این گله را به صورت سوال مطرح میکند همه ی "که برد" های این شعر صورت سوالی دارد! که البته جواب آن در غایت ابهام ( نمیداند که؛ که برده است!). یا در نهایت صراحت ( هیچکس) است. این هنر سعدی است که عاشق را در موقعیتی معلق نشان میدهد. نکته ی زیبای دیگر این شعر عدم توهین، تنبیه و یا گلایه ی مستقیم و تند از معشوقی که بیوفایی کرده و ظلم به عاشق روا داشته است می باشد؛ که به طور خاص در اشعار و ترانه های معاصر به شدت انجام میشود؛ یعنی مقام معشوق جدای از رفتار آن انسان خاص ( در واقع جایگاهی که عشق و معشوق در دل عاشق دارد) قابل احترام است! و گلایه کردن و نالیدن جز، صورت سوال به خود نمیگیرد!
حسین سلمانی در ۹ سال و ۱۱ ماه قبل، جمعه ۲۳ خرداد ۱۳۹۳، ساعت ۱۴:۱۹ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۶۳۱:
بیت آخر اصلاح شود لطفا:
که ز فضله ی قدحت فایده ی فایده ایم
مهدی پژوهنده در ۹ سال و ۱۱ ماه قبل، جمعه ۲۳ خرداد ۱۳۹۳، ساعت ۱۴:۰۳ دربارهٔ سلمان ساوجی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲:
وزن مصرع اول بیت پنجم، سکت دارد. احتمالا "انداخت رخت دل را "صحیح نیست؟