|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر بیانگر احساس دوری و تنهایی است. شاعر با استفاده از تصاویری قوی به توصیف حالتی پرداخته که بدون حضور معشوق، زندگی بی‌معنا و سخت می‌شود. او تأکید می‌کند که این دوری شبیه به وضعی ناراحت‌کننده است و در نهایت به نوعی ناامیدی و غم پایان می‌یابد. احساسات شاعر منعکس‌کننده یأس و بی‌خیالی از خندیدن در شرایطی است که درد و غم وجود دارد.
هوش مصنوعی: شعر بدون وجود تو مانند نطفه‌ای است که بعد از پنجاه سال هنوز به زندگی نرسیده و عقیم مانده است.
هوش مصنوعی: مرد عاقل با وجود درد و رنجی که در دل دارد، خود را نمی‌شکند و نگذاشته تا این احساسات او را از پا بیندازد.
هوش مصنوعی: در جایی که می‌توانستند برای مشکلات و غم‌ها گریه کنند، نمی‌دانم چه چیزی باعث می‌شود که به جای آن، نخوانند و نگردند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.