رفیع زاده در ۹ سال و ۳ ماه قبل، یکشنبه ۲۱ دی ۱۳۹۳، ساعت ۲۰:۴۸ دربارهٔ سلمان ساوجی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۹:
بیت ده به جای "چو " "چه" باشد بهتر نیست؟
حکیم در ۹ سال و ۳ ماه قبل، یکشنبه ۲۱ دی ۱۳۹۳، ساعت ۲۰:۰۱ دربارهٔ وحشی بافقی » گزیدهٔ اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۱:
(سرور )تکراری
(سازنده ) صحیح است
Ebrahim Golshenas در ۹ سال و ۳ ماه قبل، یکشنبه ۲۱ دی ۱۳۹۳، ساعت ۲۰:۰۰ دربارهٔ ملک‌الشعرا بهار » قصاید » شمارهٔ ۱۲۲ - هدیه باکو:
زنده یاد بهار هم گول ظاهر شوروی را خورده بود.
؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ در ۹ سال و ۳ ماه قبل، یکشنبه ۲۱ دی ۱۳۹۳، ساعت ۱۹:۵۶ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۳۹۳:
چرا معنی شو ننوشته؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
سعید در ۹ سال و ۳ ماه قبل، یکشنبه ۲۱ دی ۱۳۹۳، ساعت ۱۹:۴۸ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۴۸:
با سلام
خدا قوت، نمی دانم هدف دقیق یا روش این سایت چه می باشد؛ بنظرم اشتباه املایی و مفهومی و تعمدی در این متن ( شعر سعدی ) زیاد است. اما اکنون دیوان یا مرجع موثقی در اختیار من نیست، جز یاری حافظه که به آنهم نمی شود مانند تحقیق کتبی از مراجع معتبر اکتفا نمود. اجالتا
1- جلو کنان می روی و رخ ننمایی، صحیح است.
در متن به اشتباه بازمی آیی آمده که از نظر معنی غلط و از نظر وزن ؛ اشتباه و باعث خرابی وزن شعر شده است.
2- چشم بدت دور ای بدیع شمایل
ماه من و شمع جمع و میر قبایل صحیح است.
ماه و شمع هر دو نور می دهند. نور و شمع در شعر با هم می آیند. پروانه و شمع نیز باهم .
مصرع اول هم اینگونه در یاد من است. نه آنگونه که در شعر اشاره شده است.
بار دیگر به دیوان شیخ اجل مراجعه می نمایم و به حدس خود اکتفا نمی نمایم. پس از یک تحقیق کامل ، نتایج را ارائه خواهم کرد.
هنگامه حیدری در ۹ سال و ۳ ماه قبل، یکشنبه ۲۱ دی ۱۳۹۳، ساعت ۱۹:۲۳ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۳۲:
در لغت نامه دهخدا در خصوص شش جهت آمده است:
شش جهت . [ ش َ / ش ِ ج َ هََ ] (اِ مرکب ) جهات سته . شش طرف ؛ یعنی پیش و پس و چپ و راست و بالا و پایین . (ناظم الاطباء). پیش و پس و چپ و راست و زیر و زبر. (از التفهیم ). اطراف عالم که مشرق و مغرب و جنوب و شمال و تحت و فوق باشد. (آنندراج ) (غیاث اللغات ) : شش جهت کدامند؟ آن نهایتهای این سه بعدند که گفتیم از دو جانب . و یکی از نهایتهای طول پیش نام است و دیگر پس و یکی از نهایتهای عرض راست و دیگری چپ . و یکی از نهایتهای عمق زیر و دیگر زبر. (التفهیم ص 4).
رحیم غلامی در ۹ سال و ۳ ماه قبل، یکشنبه ۲۱ دی ۱۳۹۳، ساعت ۱۹:۱۰ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر دوم » بخش ۸۱ - متردد شدن در میان مذهبهای مخالف و بیرون‌شو و مخلص یافتن:
مولانا در بیت این حقیقت دان نه خق اند این همه نی بکلی باطلانند این رمه، به وحدت بین عقاید و ادیان الهی اشاره دارد و این تقریبا همان پلورالیزم دینی است.
حکیم در ۹ سال و ۳ ماه قبل، یکشنبه ۲۱ دی ۱۳۹۳، ساعت ۱۸:۲۲ دربارهٔ وحشی بافقی » گزیدهٔ اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۱:
از غم هجر بنالم کجایی بازآ
بی پناه و خسته ام ار تو نیایی بازآ
شوق دیدار تورا کرده مرا بی جانم
جان وسررا چه کنم ای جان مایی بازا
کی شود نور رخت را نگهی تا فکنم
جلوه‌ای بهر تجلی لقایی بازآ
بی خراباتم وبی جام وصبوحم جانا
من جفا کرده وتو لطف وفایی بازآ
هادی وسرور سرور عشقی ومنم مهدی تو
این منم در حجبم بهر رهایی بازآ
ای حکیما خجلم کاش که چون وحشی عشق
سر دهی اندر بیابان ندایی بازآ
(از هر گونه اظهار نظرات سارنده شما سروران عزیز سپاس گذارم)
رفیع زاده در ۹ سال و ۳ ماه قبل، یکشنبه ۲۱ دی ۱۳۹۳، ساعت ۱۷:۳۸ دربارهٔ خواجوی کرمانی » دیوان اشعار » صنایع الکمال » حضریات » غزلیات » شمارهٔ ۳۰۸:
باتشکر از زحمات بسیار ارزنده اتان دربیت اخرخاجو از نظراملایی اشتباه است
پوریا در ۹ سال و ۳ ماه قبل، یکشنبه ۲۱ دی ۱۳۹۳، ساعت ۱۶:۳۹ دربارهٔ امیرخسرو دهلوی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۵۴:
بیت چهارم غلط درج شده
دلم خون شد و ناید ار باورت
صحیح است.
محمدامین احمدی فقیه در ۹ سال و ۳ ماه قبل، یکشنبه ۲۱ دی ۱۳۹۳، ساعت ۱۵:۲۳ دربارهٔ هجویری » کشف المحجوب » باب الجوع » بخش ۲ - کشفُ الحجابِ الثّامنِ فی الحجّ:
سلام و درود
بسیار زیباست!
مقصود حج نه دیدن خانه بود که مقصود کشف مشاهدت باشد!
امین کیخا در ۹ سال و ۳ ماه قبل، یکشنبه ۲۱ دی ۱۳۹۳، ساعت ۱۴:۰۰ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۷۱:
زهد به معنی دوری گزینی از زیور دنیا است و البته این راه زهد را همه ی مومنان و باورمندان نرفته اند این زهد با آغاز اسلام هم آغازنشده است که در دین های مسیحی و مانوی و بودایی زهد های گزاف گونه ای دیده می شود که سالیانی پیشتر از آغاز اسلام دیده شده اند در باره ی مزدیسنا یا دین زردشتی به زهد باوری ندارد ( بیشاکم ) و مرد سیر را در پیکاردن با دیوان دلیر تر می داند و مردی که همسران باردار و فرزندان فراوان دارد بهتر می داند . درباره ی امامان بزرگوار هم این رو کردن به زهد مانند هم نبوده است برای نمونه علی بن ابی طالب و علی بن الحسین ( زین العابدین ) ( علیهما سلام ) آشکارا زاهد هستند ولی امام حسن مجتبی ( ع ) به نظر میانه رو تر است و اسب سوار می شده اند و جامه زیبا می پوشیده اند بهرسو در روزگاری که زهد رویه مومنان مسیحی و بودایی و مانوی بوده است دین اسلام بسیار آسانگیر تر به نظر می رسیده است اما حافظ به نظر می رسد زاهد را در برابر عارف قرار داده است در نوشته هایش از عارف پشتیبانی می کند و کسی را که آگاهی را ار میان جان بدست می آورد را برتر از کسی میداند که نسک و دفتر و دستک می خواند . بهرسو این یک بخشبندی درست نیست و همه زاهدان جان خشک نبوده اند ولی رندی که حافظ آن را دور زدن ظاهر و چسبیدن به مغز دینداری می داند همه ی چیزی بوده است که در آن دوره حافظ ستوده است . ریا گویا در روزگار حافظ فغان می کرده است و این نامکامی رنج دهنده جان مومنان را می آزرده است .
بدیع الزمان در ۹ سال و ۳ ماه قبل، یکشنبه ۲۱ دی ۱۳۹۳، ساعت ۰۷:۴۱ دربارهٔ بیدل دهلوی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۳۴۶:
خاک خجلت به سرچشم چه طاعت چه‌گناه
هر چه کردیم درین کلیهٔ ویران کردیم
با عرض درود , در بیت پنجم مصراع دوم بجای کلیه باید کُلبه جایگزن شود .
سپاس ازشما
شاعر در ۹ سال و ۳ ماه قبل، یکشنبه ۲۱ دی ۱۳۹۳، ساعت ۰۱:۵۳ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۷۸۶:
ادامه
فرشته در ۹ سال و ۳ ماه قبل، یکشنبه ۲۱ دی ۱۳۹۳، ساعت ۰۰:۳۵ دربارهٔ سنایی » حدیقة الحقیقه و شریعة الطریقه » الباب السّابع فصل فی‌الغرور و الغفلة والنسیان و حبّ‌الامانی والتّهور فی امور الدّنیا و نسیان‌الموت والبعث والنشر » بخش ۳۰ - حکایت در بی‌وفایی:
پیام این داستان این است که : در زمان مرگ کسی به فکر دیگری نیست.
در بیت دوم «تر» به معنای «تازه» و «چشم بدنالان» به معنای «چشم زخم» است و «بالان» از ریشه «بالیدن» و رشد کردن است.
در بیت هشتم «تهویل» به معنای «هول شدن» و «ترسیدن»
بیت دوازدم «رخت برداشتن» کنایه از«مردن» در اینجا «سفر کردن» است.
حکیم در ۹ سال و ۳ ماه قبل، شنبه ۲۰ دی ۱۳۹۳، ساعت ۲۳:۲۶ دربارهٔ حافظ » قطعات » قطعه شمارهٔ ۱:
ومن یتق الله جامی بود
بنوشم ز آن وشوم منقلب
که یجعل له فی العلی منزلا
ویرزقه من حیث لا یحتسب
حکیم در ۹ سال و ۳ ماه قبل، شنبه ۲۰ دی ۱۳۹۳، ساعت ۲۳:۱۲ دربارهٔ حافظ » قطعات » قطعه شمارهٔ ۱:
تنصل الیه بحلک الضلا م
من اللیل زلفا له وانتصب
ومن یتق الله یجعل له
ویرزقه من حیث لا یحتسب
حکیم در ۹ سال و ۳ ماه قبل، شنبه ۲۰ دی ۱۳۹۳، ساعت ۲۳:۰۰ دربارهٔ حافظ » قطعات » قطعه شمارهٔ ۱:
ومن یتق الله رندی بود
بدنبال چاره شده مضطرب
که خوش نودی او زیجعل له
ویرزقه من حیث لا یحتسب
فهیمه در ۹ سال و ۳ ماه قبل، شنبه ۲۰ دی ۱۳۹۳، ساعت ۱۸:۵۶ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۴۳:
سلام
در پاسخ به احمد تدین عزیز میخواستم بگم که من اطلاع زیادی از شعر ندارم ولی بسیار علاقه مند به حافظ هستم احتمالا منظور حافظ از پیر مغان انسان عارف و آگاه از مسائل هس.
ولی راجع به یکی از ابیات که آوردین :
مرید پیر مغانم ز من مرنج ای شیخ
که وعده تو کردی و او به جای آورد
جایی شنیدم که شخصی از بزرگان در توضیح اینکه پیر مغان و شیخ کیه گفته بود که شیخ حضرت آدم ع هس که وعده کرد گندم بهشتی رو نخوره ولی خورد و پیر مغان امام علی ع هس که وعده ی حضرت آدم رو بجا آورد ولی این بزرگ پس از مرگش کسی اوشون رو تو خواب میبینن و میگن اینجا پرده هایی رو برا من برداشتن و از حقایقی آگاهم کردن که شیخ منظور حضرت ابراهیم ع هس که وعده ی قربانی پسر رو انجام ندادن و پیر مغان امام حسین ع هس که پسراشون رو در راه خدا قربانی کردن.
ناشناس در ۹ سال و ۳ ماه قبل، شنبه ۲۰ دی ۱۳۹۳، ساعت ۱۷:۴۳ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۷۱:
در مصرع نخست: آیا ظاهرپرست، صفتی برای زاهد است، به این معنا که هر زاهدی ظاهرپرست است یا صفتی برای برخی از زهاد است؟