گنجور

حاشیه‌ها

حمید زارعی مرودشت در ‫۹ سال و ۷ ماه قبل، شنبه ۲۴ بهمن ۱۳۹۴، ساعت ۰۹:۵۸ دربارهٔ بیدل دهلوی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۱۲:

مصاریع این غزل جابه جا تایپ شدن
اصل غزل در ادامه
شکوه‌ی جور تو نگشاید دهان زخم را
سرمه باشد جوهر تیغت زبان زخم را
سینه‌چاکیم وخموشی‌ترجمان عجزماست
ره ز لب بیرون نمی‌باشد فغان زخم را
عاشقان در سایهٔ برق بلا آسوده‌اند
ابرو از تیغ است چشم خونفشان زخم را
دردمندم یأس می‌جوشد اگر دم می‌زنم
از سخن خون می‌تراود ترجمان زخم را
پرده‌دار جاده کی گردد هجوم نقش پا
بخیه نتواند نهان کردن دهان زخم را
تا رسد برکنگر مقصود دست ناله‌ای
برده‌ام تا کرسی دل نردبان زخم را
نقد عشرت را زبانی نیست از سودای درد
خنده در بار است چون‌گل کاروان زخم را
جوهر اسرار آیا از خلف‌گیرد فروغ؟
خون‌کند روشن چراغ دودمان زخم را
از حدیث‌دردمندان خون‌حسرت می‌چکد
غیر موج خون زبان نبود دهان زخم را
تا به وصف تیغ بیدادت زبان پیدا کند
موج خون، ‌انگشتِ حیرت‌ شد دهان زخم‌را
بی‌بهاری نیست دندان بر جگر افشردنم
بخیه دارد شبنمیها بوستان زخم را
گَرد بی‌دردی به‌روی هر دو عالم فرش بود
سجده‌ای‌کردم چو مرهم آستان زخم را
زین بیابان‌کاروان صبح بیخود می‌رود
نیست مقصد جزفنا محمل‌کشان‌زخم را
بینوایی نیست ساز پرفشانیهای شوق
ناله خوش‌کرده‌ست امشب آشیان زخم را
صبح امیدیم بیدل آفتاب عشق‌کو
تیغ میلی می‌کشد خواب‌گران زخم را
(بیدل)

ناشناس در ‫۹ سال و ۷ ماه قبل، شنبه ۲۴ بهمن ۱۳۹۴، ساعت ۰۸:۵۵ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۸:

من هم گمان میکنم بک در این جا در معنی دیرین خود ، قورباغه است . دهخدا این بیت خسروانی را شاهد آورده که بیانگر کاربرد ان در زبان و ادبیات است :
ای هم چو «بک» پلید و چنو دیده ها برون
مانند آن کسی که کند چشم خویش کژ .
با سپاس چمن زار

انوش در ‫۹ سال و ۷ ماه قبل، شنبه ۲۴ بهمن ۱۳۹۴، ساعت ۰۷:۲۹ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۱۸۵:

استادشجریان خوندن که از شهوت برون جستم من امشب..ودرمصرع بعدی چنان چیزی که در خاطر نیابدرو نیاید خونده!!نه تنها امشب روجایگزین امروزکردن بلکه رسما باجفت پارفتن توشعر!!ازشهوت برون رفتم من امشب معنی نداره

محسن در ‫۹ سال و ۷ ماه قبل، شنبه ۲۴ بهمن ۱۳۹۴، ساعت ۰۳:۴۹ دربارهٔ امیرخسرو دهلوی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۱۴۴۱:

اشتباه می فرمائید
هجا درست است
پیشنهاد شما 17 ضرب دارد
با درود

محسن در ‫۹ سال و ۷ ماه قبل، شنبه ۲۴ بهمن ۱۳۹۴، ساعت ۰۳:۴۷ دربارهٔ صائب » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۸۰۸:

بله عمامه داشته، اما زاهد نبوده!

غبار در ‫۹ سال و ۷ ماه قبل، شنبه ۲۴ بهمن ۱۳۹۴، ساعت ۰۱:۱۳ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۷:

با اجازه از آگاهان به شعر و ادبایران اسلامی:
مولوی، مفسر قرآن است. چه در مثنوی و چه در دیوان شمس.
تا به حال کار عمیقی بر روی تفسیر قرآن مولوی صورت نگرفته و کتاب هایی چون "آیات مثنوی" هم کامل نیستند و جای کار بیشتری هست.
قافله بر قافله که در این شعر گفته شده می تواند اشاره به: کادح الی ربک و نیز انا الیه راجعون باشد.
نعره زنان در گوش ما که سوی شاه آ ای گدا هم می شود به: یَا أَیُّهَا النَّاسُ أَنتُمُ الْفُقَرَاء إِلَی اللَّهِ وَاللَّهُ هُوَ الْغَنِیُّ الْحَمِیدُ
و توبوا الی الله....
اوقاتتان خدایی باد.
یا علی

گنجورخوان در ‫۹ سال و ۷ ماه قبل، شنبه ۲۴ بهمن ۱۳۹۴، ساعت ۰۰:۳۹ دربارهٔ بیدل دهلوی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۲۴۹:

چقدر اشعار بیدل محزون است

س ش در ‫۹ سال و ۷ ماه قبل، شنبه ۲۴ بهمن ۱۳۹۴، ساعت ۰۰:۳۱ دربارهٔ امیرخسرو دهلوی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۱۴۴۱:

چون این رباعی دارای 15 ضرب یا هجا می باشد ، در مصرع دوم از بیت اول باید تغییراتی مثل زیر داد تا در ادای الفاظ سکته نیفتد: "همچو لاله ی غرقه ی خون است چاک پیرهنم"

کمال در ‫۹ سال و ۷ ماه قبل، شنبه ۲۴ بهمن ۱۳۹۴، ساعت ۰۰:۲۴ دربارهٔ ابوسعید ابوالخیر » رباعیات نقل شده از ابوسعید از دیگر شاعران » رباعی شمارهٔ ۷۱:

جمع آن : 8313

علی کیهانی شایان در ‫۹ سال و ۷ ماه قبل، جمعه ۲۳ بهمن ۱۳۹۴، ساعت ۲۱:۱۶ دربارهٔ انوری » دیوان اشعار » قصاید » قصیدهٔ شمارهٔ ۷۰ - از زبان اهل خراسان به خاقان سمرقند رکن‌الدین قلج طمغاج خان پسرخواندهٔ سلطان سنجر:

سلام علیکم و رحمة الله
اللهم صل علی محمّد و آل محمّد و عجّل فرجهم
در بیت اوّل مصراع اوّل عبارت«به سمرقند» را به
«بر سمرقند» تغییر دهید.
و در بیت سوم،مصراع اوّل «آه عزیزان» را به «آه غریبان»
تغییر دهید.
با سپاس

محمدم در ‫۹ سال و ۷ ماه قبل، جمعه ۲۳ بهمن ۱۳۹۴، ساعت ۲۰:۵۳ دربارهٔ سلمان ساوجی » فراق نامه » بخش ۱۵ - نصیحت:

در بیت اول مصرع دوم، گویا مثال غلط است و صحیح تر این بود که منال قرار می گرفت.
به نظر می رسه غلط املایی رخ داده

میلاد سنایی در ‫۹ سال و ۷ ماه قبل، جمعه ۲۳ بهمن ۱۳۹۴، ساعت ۱۹:۴۴ دربارهٔ عطار » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱:

به نظر من در مصرع دوم از بیت دوم منظور شادروان عطار بزرگ ، رند خودشه. معنی اصلی رند مدنظرش نبوده. این مصرع با مصرع اول بیت اول ارتباط داره. رند اینجا در معنی عاشق بکار رفته.

محمد صادق در ‫۹ سال و ۷ ماه قبل، جمعه ۲۳ بهمن ۱۳۹۴، ساعت ۱۹:۴۰ دربارهٔ باباطاهر » دوبیتی‌ها » دوبیتی شمارهٔ ۳۱۷:

با تشکر از شما
من در جایی خوانده ام که در بیت چهارم گفته
حالش ای بی

ندا در ‫۹ سال و ۷ ماه قبل، جمعه ۲۳ بهمن ۱۳۹۴، ساعت ۱۸:۰۴ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۷۱۰:

در بیت پنجم، غمخوار صحیح است و نه غمخواره

احمد رحمت بر در ‫۹ سال و ۷ ماه قبل، جمعه ۲۳ بهمن ۱۳۹۴، ساعت ۱۷:۴۲ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » سهراب » بخش ۷:

به تاراج داد آن همه بوم و رست
به یکبارگی دست بد را بشست
- دست بد را شستن ؛ بد را دست شُستن . آماده شدن بدی را
لغت‌نامه دهخدا.

سمانه ، م در ‫۹ سال و ۷ ماه قبل، جمعه ۲۳ بهمن ۱۳۹۴، ساعت ۱۷:۰۰ دربارهٔ ملک‌الشعرا بهار » غزلیات » شمارهٔ ۴۷:

خواهم سر ارادت سایم بر آستانت
با درود

خادمی در ‫۹ سال و ۷ ماه قبل، جمعه ۲۳ بهمن ۱۳۹۴، ساعت ۱۴:۱۴ دربارهٔ ملک‌الشعرا بهار » غزلیات » شمارهٔ ۴۷:

مصرع نخست این بیت ظاهرا به لحاظ وزنی مشکل دارد:
خواهم سایم سر ارادت بر آستانت
شرمنده‌ام که چیزیم در آستین نباشد

علیرضا در ‫۹ سال و ۷ ماه قبل، جمعه ۲۳ بهمن ۱۳۹۴، ساعت ۱۲:۱۱ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۰۳:

نظر چهلم !!
سالهاست این بیت زیبا را بر زبان دارم :
* می بهشت ننوشم ز جام ساقی رضوان
مرا به باده چه حاجت که مست بوی تو باشم *

حمید- م در ‫۹ سال و ۷ ماه قبل، جمعه ۲۳ بهمن ۱۳۹۴، ساعت ۱۱:۲۷ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » جمشید » بخش ۲ - مرداس تازی و فرزند ناخلفش ضحاک:

بیت ششم در لغت نامه دهخدا بهنگام توضیح معنی کلمه شیرور به این شکل ثبت شده
بز شیرور میش بد همچنین
به دوشندگان داده بد پاکدین .
کلمه دوشندگان بجای دوشیزگان بکار رفته که به نظر با توجه به کلمه شیرور به معنی شیر ده درست تر می باشد .لطفا در صورت درست بودن اصلاح گردد.

احمد رحمت بر در ‫۹ سال و ۷ ماه قبل، جمعه ۲۳ بهمن ۱۳۹۴، ساعت ۱۰:۲۲ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر چهارم » بخش ۷۲ - کژ وزیدن باد بر سلیمان علیه‌السلام به سبب زلت او:

تاج ناطق گشت کای شه ناز کن
چون فشاندی پر ز گِل پرواز کن
پر از گِل فشاندن: ترک تمایل شهوانی کردن.
شرح مثنوی، جعفر شهیدی، جلد 5.

۱
۳۹۷۶
۳۹۷۷
۳۹۷۸
۳۹۷۹
۳۹۸۰
۵۵۴۸