وفا در ۹ سال و ۶ ماه قبل، دوشنبه ۷ تیر ۱۳۹۵، ساعت ۰۷:۱۲ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۳۷۲:
عرفان گرامی
آگاهی من از سورئالیسم در همین حد هست که عرض کردم. یعنی با این ابیات تازه متوجه شدهام که احتمالا منظور از هنر سورئالیسم (فرا واقعی) چیست. آن نقاشیهایی را هم که عرض کردم در جایی ندیدهام بلکه بر اساس این ابیات در ذهن خود تصور و طراحی کردهام مثلا تصور" پیکر فردی شاد و درحال رقص- سر مست- اما فاقد سر" : " من مست بی سر سرخوشم"
با مراجعه به دیکشنری دریافتهام که تصویر یا تصوری که این ابیات در ذهن من ایجاد میکند با تعریف سورئالیسم خیلی جور در میاید. اگر پر بیراهه رفتهام، لطفا اساتید راهنمایی و تصحیح فرمایند.
در ضمن از یادداشت شما این را هم آموختم که "وفا" میتواند نامی برای دختران هم باشد و نه صرفاً نامی در انحصار پسران. ممنونم.
محمود زارعی در ۹ سال و ۶ ماه قبل، دوشنبه ۷ تیر ۱۳۹۵، ساعت ۰۶:۴۱ دربارهٔ باباطاهر » دوبیتیها » دوبیتی شمارهٔ ۴۱:
به نظرتون به صورت فولکور زیبا تر نیست
مرا نه سر نه سامون افریدن
پریشونم پریشون افریدن
پریشون خاطرون رفتنند در خاک
مرا از خاک ایشون افریدن
مجتبی در ۹ سال و ۶ ماه قبل، دوشنبه ۷ تیر ۱۳۹۵، ساعت ۰۶:۳۵ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۴:
پیشنهاد میکنم این غزل را با صدای جناب سراج بشنوید. بسیار زیباست.
هنگامه حیدری در ۹ سال و ۶ ماه قبل، دوشنبه ۷ تیر ۱۳۹۵، ساعت ۰۱:۵۸ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۳۷۶:
صحیح بیت نوزدهم چنین است:
جاء الصفا زال الحزن ، شکراً لوهاب ِ المِنَن
ای مشتری زانو بزن تا من خریداری کنم
جلال الدین در ۹ سال و ۶ ماه قبل، دوشنبه ۷ تیر ۱۳۹۵، ساعت ۰۱:۳۲ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۵۳۵:
سگی بگذار یعنی سگ نباش
ماهم مردمانیم یعنی ما هم آدمیم
خیلی سادس چرا انقدر سختشکردید
محمد حسین خورشیدی در ۹ سال و ۶ ماه قبل، دوشنبه ۷ تیر ۱۳۹۵، ساعت ۰۱:۰۶ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » پادشاهی اسکندر » بخش ۱۴:
با درود بر فردوسی بزرگ و شاهنامه دوستان .
در کتاب نامه باستان نوشته جناب دکتر میر جلال الدین کزازی استاد بنام زبان و فرهنگ پارسی . انتشارات سمت . چاپ سوم . سال 1358 . پوشینه دوم برگ 361 در باره ی میلاد چنین آمده است .
میلاد نام یکی از سرداران ایرانی و پدر گرگین می باشد . میلاد ریختی دیگر از " مهرداد " و یا " مهراد " است . در " مهراد " ه - به ی - و ر - به ل ، ذیگر گشته است و به معنای آفریده ی مهر می باشد .
محمد حسین خورشیدی در ۹ سال و ۶ ماه قبل، دوشنبه ۷ تیر ۱۳۹۵، ساعت ۰۱:۰۵ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » پادشاهی کیکاووس و رفتن او به مازندران » بخش ۳:
با درود بر فردوسی بزرگ و شاهنامه دوستان .
در کتاب نامه باستان نوشته جناب دکتر میر جلال الدین کزازی استاد بنام زبان و فرهنگ پارسی . انتشارات سمت . چاپ سوم . سال 1358 . پوشینه دوم برگ 361 در باره ی میلاد چنین آمده است .
میلاد نام یکی از سرداران ایرانی و پدر گرگین می باشد . میلاد ریختی دیگر از " مهرداد " و یا " مهراد " است . در " مهراد " ه - به ی - و ر - به ل ، ذیگر گشته است و به معنای آفریده ی مهر می باشد .
حسین ابراهیم پور در ۹ سال و ۶ ماه قبل، دوشنبه ۷ تیر ۱۳۹۵، ساعت ۰۱:۰۳ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۷:
در بیتی که مولوی میفرماید : قطره تویی...
تفسیر این حقیر این است که شاعر به کُنه حقیقت معبود رسیده و دیگر میخواهد بگوید که ای خدا هرچه بودی تورافهمیدم ودیگر در اشکال مختلف خودرا ب من ننمای که طاقت آنرا ندارم...
الله اکبر از معرفت جلال الدین.انسانی که تحفه ای هرچند کم از معرفت داشته باشد با خواندن این غزل یه وجد و شوری بی بدیل میرسد
کمال در ۹ سال و ۶ ماه قبل، یکشنبه ۶ تیر ۱۳۹۵، ساعت ۲۳:۲۰ دربارهٔ ابوسعید ابوالخیر » رباعیات نقل شده از ابوسعید از دیگر شاعران » رباعی شمارهٔ ۲۰۷:
7795
سپنتا در ۹ سال و ۶ ماه قبل، یکشنبه ۶ تیر ۱۳۹۵، ساعت ۲۲:۱۶ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۵۲:
بسیاری بیت آخر این غزل را چنین تعبیر می کنند که گویا حافظ به حافظ قران بودن خود اشاره کرده باشد، اما به نظر من چنین نیست، اینجا منظور حافظ از حافظم در مجلسی یعنی 'آوازخوانم در مجلسی' است. حافظ در ادب پارسی کهن به معنای آوازخوان به کار می رفت و هنوز هم در ورارود به آوازخوان حافظ می گویند، حافظ مثل رودکی آوازخوان هم بود و در محافلی آوازخوانی می کرد و در محافلی هم ساقی و مطرب بود، البته آن گونه که از بیت برمی آید. شما اگر حافظ قرأن باشید، نمی توانید فقط در محفلی حافظی قرآن کنید، چونحافظ اگرازبردارنده قرآن باشد، پس شما همیشه آن را از بر دارید، نه این که در محفلی از بر داشته باشید. لغتنامه دهخدا نیز برای این که نشان بدهد حافظ به معنای حافظ قرآن است، به همین بیت حافظ استنتد کرده و هیچ دلیل دیگری ندارد، به هیچ فرهنگ کهن هماشاره ای ندارد که نشان بدهد حافظ به معنای حافظ قرآن باشد.
وحید در ۹ سال و ۶ ماه قبل، یکشنبه ۶ تیر ۱۳۹۵، ساعت ۱۵:۱۷ دربارهٔ عطار » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۹۶:
این شعر در تیتراژ پایانی فیلم شیرین ساختهی عباس کیارستمی شبیه اپرا خوانده شده است و البته زیباست.
مهتاب در ۹ سال و ۶ ماه قبل، یکشنبه ۶ تیر ۱۳۹۵، ساعت ۱۴:۱۹ دربارهٔ باباطاهر » دوبیتیها » دوبیتی شمارهٔ ۹۸:
با صدای استاد دادبه بشنوید.
محمد ملکشاهی در ۹ سال و ۶ ماه قبل، یکشنبه ۶ تیر ۱۳۹۵، ساعت ۱۴:۱۸ دربارهٔ ابن حسام خوسفی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۳:
سلام
ضمن تشکر از زحمات جناب محمدی عزیز....در بیت دوم مصرع دوم
مصحح اشتباهن به جای باده نوشتن باد
تصحیح بفرمایید
با تشکر
---
پاسخ: با تشکر، تصحیح شد.
مهتاب در ۹ سال و ۶ ماه قبل، یکشنبه ۶ تیر ۱۳۹۵، ساعت ۱۴:۱۲ دربارهٔ باباطاهر » دوبیتیها » دوبیتی شمارهٔ ۴۳:
"رود" یعنی فرزند عزیز
تو لالایی های جنوب هنوز رواج داره
یا لفظ " رود جونی"
یا در عزاداری ها هنوز عزیز از دست رفته رو با فریاد می خونن " رودم رودم"
بیژن در ۹ سال و ۶ ماه قبل، یکشنبه ۶ تیر ۱۳۹۵، ساعت ۱۲:۲۶ دربارهٔ شهریار » گزیدهٔ غزلیات » غزل شمارهٔ ۷۹ - حراج عشق:
بیت نهم:
تا آنجایی که به یاد می آرم واو بین عشق و تاراج در نسخ چاپی نیست.با سپاس.
اسحاق در ۹ سال و ۶ ماه قبل، یکشنبه ۶ تیر ۱۳۹۵، ساعت ۱۱:۵۸ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » پادشاهی یزدگرد » بخش ۳:
به نظرم اون ابیات(ز شیر شتر خوردن و سوسمار...) اضاف شدن چون فردوسی اشعاری مانند این داره:
ترا دانش و دین رهاند درست
در رستگاری ببایدت جست
وگر دل نخواهی که باشد نژند
نخواهی که دایم بوی مستمند
به گفتار پیغمبرت راه جوی
دل از تیرگیها بدین آب شوی
چه گفت آن خداوند تنزیل و وحی
خداوند امر و خداوند نهی
که خورشید بعد از رسولان مه
نتابید بر کس ز بوبکر به
عمر کرد اسلام را آشکار
بیاراست گیتی چو باغ بهار
پس از هر دوان بود عثمان گزین
خداوند شرم و خداوند دین
چهارم علی بود جفت بتول
که او را به خوبی ستاید رسول
که من شهر علمم علیم در ست
درست این سخن قول پیغمبرست
گواهی دهم کاین سخنها ز اوست
تو گویی دو گوشم پرآواز اوست
علی را چنین گفت و دیگر همین
کزیشان قوی شد به هر گونه دین
نبی آفتاب و صحابان چو ماه
به هم بستة یکدگر راست راه
منم بندة اهل بیت نبی
ستایندة خاک و پای وصی
حکیم این جهان را چو دریا نهاد
برانگیخته موج ازو تندباد
چو هفتاد کشتی برو ساخته
همه بادبانها برافراخته...
.
.
.
سودابه در ۹ سال و ۶ ماه قبل، یکشنبه ۶ تیر ۱۳۹۵، ساعت ۱۱:۴۱ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » ترجیعات » سیام:
سلام
همه نظرهارو خوندم
یک نکته دوستان حضرت شمس بر زندگی مولانا روانه شد تا مولانا به خدا برسه
به قول استاد ادبیات ما که در زندگی هر کدام از ماها شمس های زیادی میان و میرن
ولی کسی مثل مولانا شمس زندگیش رو میشناسه و درک میکنه و میشه مولااااااناااااااااا و آدم هایی مثل منم دنیا شمس هم بیاد هنوز درجا میزنیم
حضرت شمس حضرت علی و....... همه شمس هایی هستند که به ما کمک کنند تا ما به غایت الهی برسیم
فانوسی هستند برای روشنایی راه
لطفا معنای اشعار با تفسیرشون رو با ذکر منبع برای درک بهتر شعر قرار بدین
مجتبی آموزگار در ۹ سال و ۶ ماه قبل، یکشنبه ۶ تیر ۱۳۹۵، ساعت ۰۸:۲۱ دربارهٔ بیدل دهلوی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۳۰:
منفجر شدم !!!!!!!!!!!
مجتبی آموزگار در ۹ سال و ۶ ماه قبل، یکشنبه ۶ تیر ۱۳۹۵، ساعت ۰۷:۰۵ دربارهٔ بیدل دهلوی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۳۱:
به نظر میرسد که در بیت دوم "ار پشت پا زند" صحیحتر باشد. به این معنی که "اگر" کسی بر قسمت شخص افتاده (فتادهکس) پشت پا بزند نی بوریا به زیر ناخنش میرود (معنای تحت الفظی).
رضا در ۹ سال و ۶ ماه قبل، دوشنبه ۷ تیر ۱۳۹۵، ساعت ۰۹:۰۱ دربارهٔ سعدی » مواعظ » مثنویات » شمارهٔ ۳۲: